bugün

gerçek hayatta hiç rastlamadığım ama film ve dizilerde çoğu zaman gördüğüm, zannedersem karşıdaki çocukla sağlıklı bir göz teması için gerekli olan gerzek eylem.
(bkz: çocukla çocuk olmak) *
bir kişiye değer vermek için aynı hizada göz teması olmalı mantığı yatan gayet tebriğe şayan bir eylemdir.
sevecenlik.
çocukla kurulucak çok doğru iletişim şekli..

(bkz: ettiği hakareti aslında kendi şahsında barındıran insan) *
pedagoglar tarafından yapılması tavsiye edilen, çocuğun kendisinin ciddiye alındığını hissetmesini sağlayacak ve sağlıklı bir ruhsal gelişime sahip olmasında payı olan eylem.
biz küçükken, ahmet dayı bizle hiç çömelerek konuşmadı diye, psikolojimizi bozdular sanılan durum.
iyi annelerin, akıllı babaların ve bilincli yetiskinlerin yaptıgı davranıs.

amac cocukla goz hizasına gelmek, cocuga saygı duydugunu hissettirmektir.
boylece arada boy ve hiza farkı kalmadıgı icin cocuk korku duygusundan sıyrılıp daha guvenli daha rahat hareket edecek, kendini kolay ifade edecektir.

ayrıca hic de gerzek degildir bu eylem.