çocukken yaptığımız gariplikler

ne yaptığımı bilmediğimiz için normal sayılan ancak gülünesi durumlardır. herkes bu durumlardan geçmiştir.

yan komşunun ayakkabılarının içine tükürmek.

karıncaların toz şeker sevdiğini öğrendikten sonra evdeki şekerliği yuvalarının yanına döktükten sonra kendimizi karıncaların yerine koyup onların çok mutlu olduğunu düşünüp mutlu olmak.

Şunu hatırlıyorum bahçede iken oyun oynarken böyle inşaat kumlarının olduğu bir kumdan tepe vardı, ondan sonra ağaçlardan yaprakları toplardık sonra o kumları sanki dolma içiymiş gibi doldurup dolma sarardık (yiyip yemediğimiz konusunda emin olamıyorum eğer yemişsek gg)

Terliği 2 metre ileri atıp ayak yalın terliğe kadar yürümek.

apartmanda elektrikler kesilince apartman kapısındaki zilleri çalar duruma gelecek şekilde koli bandı ile yapıştırırdım.