zor uzanılan peynir tabağını önünüze çeken anne

candır can.

sürahiye bir bakış attığınız anda ağzınızı açmadan size su veren annedir. anam benim canım anam!* bir de acıktım ben gelsen ya artık be.

ayağının altına pas pas olmak gereken anne. tüm anneler gibi.

illa bir duygusallık yapcaniz yani. uzatan anne var uzatmayan anne var birde uzatamayan anne var. gormemisligin alemi yok.

birde gözü kör olası fakirlik vardır, okuldan gelen çocuğuna sofra hazırlamak ki; ne sofra, evde son kalan kırıntılardan derleyip toparladığı.

çocuk midesinin gıcırdamasıyla yumulur sofraya "gelsene anne sende" der, anne güler yüzlü bir ifadeyle "ben 1 saat önce yemiştim" der. halbuki kazınan midesini bastırmaktadır o anda ama çocuğuna kıyamaz, onun yemesi gerektiğini düşünür, son kalan kırıntıları paylaşsalar da ikisine de yetmeyecektir. annelik budur.

--spoiler--
illa bir duygusallık yapcaniz yani. uzatan anne var uzatmayan anne var birde uzatamayan anne var. gormemisligin alemi yok.
--spoiler--

tabi bu duygudan nasibini almayan çocuklarda var.

eve gelmeyelı uzun zaman olmussa sadece peynır tabagı degıl tum tabakları agzının ıcıne sokan annedır.