zevkler ve renkler tartışılmaz yalanı

duyduğum en büyük yalanların başında gelir.

tarih zevkler ile renklerin tartışılmasından ibarettir dostlar. insan bir subje olduğuna göre, tartışılmayacak hiç bir şey yoktur.

gelin görün ki bu laf dillere sakız olmuş, çok fazla insan tarafından benimsenmiştir. einstein'in göreceliğini kıçından başından anlayan insanların söylemidir. esasen seçkin saf bir zevk vardır. bu zevke sahip olan insanın asil bir ruha ortalama üstü bir zeka'ya diğer sıradan insanlarda olmayan iyi bir eğitim yahut olayları yorumlama değerlendirme yorumlama analiz etme algılayabilme yani vizyona ihtiyacı vardır. bu tür insanlar bütün hayatı kendi küçük dünyasından yorumlamaya anlamaya çalışan insanlarla aynı kefeye konulamaz.

zevkler de insana doğa üstü varlıklar tarafından rastgele bahşedilen şeyler değildir. zevkler insanın okuması öğrenmesi bilinçlenmesi ile gelişir, törpülenir ve parıldar.

eğitim seviyeniz geliştikçe zevkleriniz de o oranda gelişir. gelişmemişse aldığınız eğitimin size bir faydası olmamış demektir.

müslüm gürses'i sevmekle bach'ı sevmeyi aynı kefeye koyabiliyorsanız hayat ve insanlar hakkında hiçbir şey bilmiyorsunuz demektir.

gelişmemiş insan beyinleri ucuz şeylere taparlar. ucuz diyorum kaliteyi ucuzdan ayıran onun herhangi biri tarafından zor tekrarlanması zor ortaya konulmasıdır. ucuz ise herkes tarafından kolayca ortaya konabilir.

eğitim seviyesi düşük bir insan elit bir eseri anlayamadığı için sevmez. oysa eğitim seviyesi yüksek biri ucuz olanı anlar ve onun bayalığından tiksindiği için nefret eder. aradaki fark budur.

fakat daha uzlaşmacı sözüm ona daha demokratik bir yaşam tarzı adına, ucuz zevkleri olan insanları üzmemek için zevklerin tartışılamayacağı düşüncesiyle insanlar avutulur. aslında zevkleriniz sizin tartışılmanız anlamına gelir.

bir insan sözüm ona arabesk müzik dinlediğinde ona arabesk müziğin ucuz bir müzik olduğunu söylerseniz esasen onun ucuz bir zevke sahip olan boş bir insan olduğunu söylemiş olursunuz. pratik hayatta bunu bu şekilde dile getirmek insanlar arasında huzursuzluğa kin ve düşmanlığa sebep olacağından zevklerin tartışılamayacağı görüşünü atmak ve herkesi rahatlamak daha politik ve işe yarar bir yaklaşımdır.

aynı şekilde iki insan her herhangi iki kişisel zevk üzerinde tartışmaya başlayacak olsa bu tartışmanın uzaması çoğu zaman taraflardan birinin hoşuna gitmez. dahası bu tartışmada kendi zevkini savunacak argümanlara da sahip değildir. bu yüzden böyle bir cahilliği örtmek adına zevklerin tartışalamayacağı yalanına sığınır...