yurtdışındayken özlenen şeyler

Yemek felan değildir, benim için ezandır.

demli çay.

sıcak aile ortamı ve benim gibi 90 günden fazla ayrı kalırsanız vatan toprağını öpmek.

Rakı, Boğaz, nar ekşisi, anne mantısı, mezeler...

Ama en çok arkadaşlar, sohbet edilebilecek kişiler. Bir de mahallen, çocukluğunun geçtiği, her karışında anıların olduğu o sokak.

Özlem de güzel, böylece kaybedilenlerin değeri anlaşılıyor.

hiçbir şey.

-sıra tanımayan saygıdeğer vatandaşlar.

la burası çok sıkıcı adam boşluğu bulup atlamıyor deliriciiiim.

-başbakan neyin saatlarca tv dan traş etmiyor.

aslında kendi bayramdan bayrama falan görünüyor.

-için boş beleş dolu, heee reyiiiiiiizzzzzz diye tempo tutulan kahveler.

neyse ki, sözlük ve ak-troller var

günlük zarultu zurultu ihtiyacmızı gideriyoruz

yoksa betona kafa atacam la.

hiç atraksiyon yok buralarda.

millet işinde gücünde.

Ev yemekleri. Miss gibi kokan tarhana çorbası, kuru fasulye yanında taze soğan...