bugün

süreyya berfe şiiri.

yanında oturan ben değilim
zamanla dirilen anılar

sorular soran ben değilim
pişman eden merak

geçmişi kabartan ben değilim
yeni biten maceralar

seninle yaşayan ben değilim
yere düşen yaprak

duygularını şaşırtan ben değilim
gelip geçen acımalar

kolunda uyuyan ben değilim
uzaktan gülen aşk

karşında ağlayan ben değilim
yürekte esen rüzgâr
tuzla buz olmuş kalbe zoraki* yerleştirilen aşktır kimi zaman. genelde hayata ritim kattığı iddia edilir ya henüz o kadarını görmeye fırsat bulamadı bu bünye. ama yinede günün neredeyse yarısı deniz mavisi gözlerle bakışabilmek güzelmiş dedirtir. baharın etkisiyle daha bir heyecan verir.

(bkz: aşk yeniden)
yeni bir yaşama başlamaktır. yıkık, virane bir şehiri yeniden inşa etmeye benzer yeni bir aşkın etkisi.
eski bir zerrin özer şarkısı. müziği çok şukeladır.

soruyorum kendime
hatalarim nerde
biliyorum tek suclu
gecen zaman

ne yeminler etmistik
ne delice sevmistik
ama degisti hersey
gor artik...
bunu gor artik, gor artik

senle sevdam eskidi bak
havada yeni ask ruzgari var
sensiz gunler gecmiyor ah...
yeni ask geliyor yeni ask.

goremedin sen
bir kadin ne ister sevdiginden
sicak bir ask tutuyor gozlerimden
bunu gor artik gor artik...
aşk herzaman yenidir.
eskiyen ve eskitense insan...
kristalizasyon aşkın eskimesine izin vermez.
eskitilmişse şayet sorun aşkta değil karakterdedir
yahut kalpte...