bugün

yaşlıların aralarında neredeyse bir asır olan bebekleri kendi zamanından kalma kelimelerle sevmesi. zaman geçtikçe sevgi sözcüklerinin nasıl tekdüzeleştiğini onların kullandığı kelimelerden anlayabilirsiniz. mesela benim anneannem ablamın çocuğunu ''kuşum, gümüşüm'' ve ''kafası ziyaret'' diyerek sever.
(bkz: kimin cücüğüsün sen)
cıvıl cıvıl çok tatlı bi bebeğe dedemin söylediği söz :

-bak bak piçe bak nasıl gülüyor .
"dötünü yerim ayh şuna bak peynir yau peynir"
daşşağını yerim tosunum.
(bkz: yesin onu dedesi)
(bkz: yesin onu ninesi)
Çok tatlı tepkiler görürler bir de böyle sevdiklerinde çocukları. kedi canını..