yazlık kıyafetleri kaldırma hüznü

nasıl da geçti bütün bir yaz, başımda kavak yelleri esen o yaş,

isimli şarkı eşliğinde kara, kasvetli, buz gibi soğuk günlerin gelişine yaşanan hüzün tarzı.

tişört - gömleklerin bir çoğunu kaldırmıyorum çünkü hırka - kazak içine giyilebiliyor.

bazı bünyeler için hüzün olmayabilir durumdur. kışı sevenler, o battaniyelere, yorganlara sarılmayı, onları sandıklardan çıkarmakla, soğuk havalarda, o kışlıkların ruhen sıcaklığına kavuşmayı özlemle bekleyenleri vardır.

Henüz yaşamadığım hüzündür. Spor Gömlek ve mont içinde giyilebildiğinden bir süre daha giyebileceğim. Şöyle 15-20 güne vedalaşırız.

Öyle böyle değil, tarifsiz hüzündür.

Güle güle pembeler, sarılar, turkuvazlar, güle güle uçuş uçuş elbiseler, urla kokan şortlar, etekler, güle güle etnik şalvarlarım, boncuklu büstiyerlerim...
Hepinizi çok özleyeceğim...

Kaldık mı, kahvelere, siyahlara, grilere gene?!
Astronot kıvamı giyinmeler, lahana gibi arz-ı endam etmeler, paltolar, montlar, atkı, bere... Pöffffff! Sevmiyorum ulan sizi!
Güle güle yaşama sevinci, güneş, deniz, kum, piknikler...

Kış mevsimlerindeki panayır yalnızlıgıdır, soğuk ama renkli. Insanı üzer.