yazarların ilk günahları

3-4 yaşlarındayken manavdan bir kucak dolusu elma çalıp eve götürmemdir.

sonrası mı?

babam kulağımdan tutup manava götürür, özür dilettirir ve bir poşet elma alır döneriz.

günahlar anlatılmaz, saklanır. hani inananlar için söylüyorum. diğerleri üstüne alınmasın.

“Ümmetimin hepsi affa mazhar olacaktır, günahı alenî işleyenler hariç. Kişinin geceleyin işlediği kötü bir ameli, Allah örtmüştür. Ama sabah olunca o: ‘Ey falan, bu gece ben şu şu işleri yaptım!’ Der. Böylece o, geceleyin Allah kendini örtmüş olduğu halde, sabahleyin, üzerindeki Allah’ın örtüsünü açar. işte bu, günahı alenî işlemenin bir çeşididir.”
(Buhari, Kitabu’l Edeb, s. 1510, h. 6069/1; Müslim, Kitabu’l Zühd, c. 9, s. 345-346, h. 52.)

organize hirsizlik..
halamin cebinden muthis bir planla para/paralar yurutmustuk..

küfretmeye başlamam.

doğumhanede ebeye küfretmişim.

hatırlanan ilk kötü davranışlardır.

ablamın hakkını yiyordum.

yıllar sonra açıklıyorum. boyunun kısa kalmasının tek sebebi benim. ehhee. yarınada kalsın diye buzdolabının üstüne çikolata saklamak nedir mal! yesene.