bugün

Evren birazda insana benziyor.ikiside bir patlamanın ürünü biryerde.
Bazen bu kadar uçsuz bucaksızlığın hikmetinin kara deliğinde yutuluyor beynim.
ilk an.'sıfır hacim sonsuz yoğunluk' cümlesiyle siktirin gidin ekmek paranızla uğraşın der gibi bilim adamları.
belkide aşık olmak gibi.halini anlatmada kelimelerin yetersiz kalıp gece sayıklamalarında çağrışımsal cümlesiz kelimeler gibi.
insanın kendini herşeyi tanımlamak zorunda hissetmesi ne kadar da ilginç.sonsuzu bile dört nala koşan sığır sürüsünün önüne geçmeye çalışıp çevir rıza abi çevir hayvan akıyor' dakine benzer kavramsal bir çemberin içine almaya çalışması mesela..
Dünyanın dışı bir alem içi bir alem.dışarda devasa bir gösteri.içerde ise düzen değişmiyor düzen değişiyor. Düzenler yüzde birlik kesimken düzülen 100-1 den 99 Luk bir kesim.ben burda 100 den 1 i çıkarırken bu oran artmış olabilir..