bugün

itfaiyeci olmak.
Hayal kurmadan gerçeği olmazmış... O halde "Öldükten sonra kralsın be oğlum" sözüyle hayal kurmaya devam edelim ;)
Anne olmak, çocuğumla birlikte büyümek o büyürken her anına şait olmak, her duygusunu bilmek hissetmek.
Şu tıpta kalan 3 senemi bitirip tusu da hayırlısıyla atlatıp çocukluk hayalim olan genel cerrahlığa erişmek. Daha ne isteyebilirim bilmiyorum...
uçmak istiyorum.

görsel
O kadar çok ki..
Hayal işte çoçukluk olmalı içinde öyle evim arabam makamım olsundu olmamalı. Ama olamadı çünkü biz büyüdük ve kirlendi dünya.
sakin, eğlenceli, mutlu bir aile. Biraz da paramız olursa çocuklarımıza daha iyi bir hayat sunarız.
Böyle bi tane cadı .
görsel
görsel

Robinson gibi ıssız bi adaya düşmek.
rock Star olmak.
Karavan edinmek. Öyle küçük ve gerçekleşebilecek bir hayal.
Olmayacak hayaller kurmaktan kaciniyorum. Cunku ne hayal kurup ne plan yaptiysam gelecegime dair hic biri olmadi huzunden hayal kirikligindan baska birsey vermedi bana.
Yaz yaz bitmez. Çünkü hayatımın her saniyesini hayal kurarak yaşıyorum. Yürürken, uyumadan önce, uyandığımda, yemek yerken, derste, biriyle konuşurken... Karşımdakiler bilmiyor ama ben o anda başka bir dünyada oluyorum. E bunca hayal buraya sığar mı?
Uzun boylu merdivene çıkıp sarılabileceğim bir manitam olsun da ölünce gözüm açık gitmiyim.(not:boyum 1'55)
Kızım / oğlum sırtımda, eşim yanımda avm de alışveriş yapmak. Gratisin kapısında saatlerce beklemeye razıyım.
isviçre'ye yeniden yerleşmek istiyorum sözlük.

bunun için öncelikle avrupa'da isviçre dışında bir ülkede yüksek lisans yapmak istiyorum. yüksek lisans bittikten sonra ise doktora münasebetiyle isviçre'de bir üniversiteye başvurma hedefim var. sanırım şu aşamada yeniden o topraklarda yaşayabilmenin en makul yolu bu gibi gözüküyor.
Sevdiğim işi yapmak, sevdiğim insanla/insanlarla sevdiğim yerde yaşamak. Küçük isteklerim var üzme beni hayat.
geçmişe gidip tüm hatalarımı geri almak.
Donanımlı bir insan olup, bilinçli bir nesil yetiştirmek istiyorum.dünyanın bu düzenini değiştirebilecek bir nesil olmalı. En azından o yolda olmaya çalıştığım için umutluyum. Üstad Necip fazıl'ın Utansın şiirinde dediği gibi; "tohum saç bitmezse toprak utansın!“...
istanbul’daki evi barkı satıp sinop’ta sahile yakın küçük bir kasabaya taşınarak ölene değin kürtsüz suriyelisiz huzurlu bir hayat yaşamak.

işte o gün geldiğinde, kafa koparanus dede gibi her sabah anın görüntüsü başlığına manzara atacam.
Benim gerceklerimdir.
görsel
hayallerimin gerçek olması.
hayal mayel yok bam bam bam.
(img:#1587492)
Şu arabayı alır almaz gece son ses müzik açıp şehri turlamak.