bugün

90 ı geçince araba çok yaktığı için 90 ı geçmiyorum, bu konuda çok hassasım her ne kadar ucuz ithal mazot kullansam da mazota verdiğim para evlat acısı gibi koyuyor ayrıca kalkışlarda 1 den 3 e 3 ten 5 e gömüyorum gidiyorum, bencil olduğum belirgin bir konu yok.
Sevdiklerim. Asla paylaşamam.
Kesinlikle kitabımı paylaşmam. Geri vereceğine emin olsam da vermem. Anama babama bile kitap vermem. Kitabın kenarı yamultulursa çok sinirlenirim.
(bkz: patates kızartması) hayır soruyorum, sana da söyleyelim mi diyorum, yooooo ben yemiycem diyorsun(yööo bön yömüycem), patates bir geliyor lap lap götürüyorsun... bu yüzden eski fransa başbakanının yeğeniniyle ilişkimi bitirmişliğim var. öyle ciddi durum. asla paylaşmam.
Çoğu yazarın "kitabımı paylaşmam" diyerek, "ay biz çok kültüreliz, çok şeyiz" imajı vermeye çalıştığı başlık.
Birincisi düğün. Bosuna para harcamak gibi geliyo. Sade bir nikah taki toreni bitti gitti. Dügune harcayacagimiz parayi kocisle yeriz.

Ikinci olarakta kitaplarim konusunda cimriyim. En yakin arkadasim bile olsa veremem yani. Onlar benim bebekleriim.
Saniyorum yemek sofrasinda bana ait en ufak bir ekmek parcasi..

O kucuk parca yerine bir tam ekmek verebilirim ama onu vermem.
ödün ve sevgi. uzun bir süredir bu konularda bencilim.
kitap mitap demişsinizde alın sizin olsun, yeterki okuyun. yüzü kara cahil kalmaktansa alın bütün kitaplarım sizin olsun. yeterki kalp kırmayın, sevgiye nefretle karşılık vermeyin.
Doğru bildiğim bir şeyin yanlış olduğuna ikna edilmem baya bir zor olur.
bu konuda cimriyim galiba. başkalarının doğru aklını ve iyi tavsiyelerini kolayca dinleyemiyorum.
kitaplarımı vermem, verdiğimi de alana kadar peşini bırakmam.
Kitaplarım.
kitaplarım.

paylaşmayı sevmediğim yegâne mal varlığım.
Sevgi. Bundan sonra hem cimri hem bencilim bu konuda.
kitaplarım.ama nedeni başka.
çünkü benim sayfalarını çevirirken bile Zarar görmesin diye nazikçe çevirdiğim sayfaları başkalarının büke büke incitmesinden nefret ediyorum!
insan gibi okuyun şu kitapları!
son bir yıldır diyalog kurmak konusunda cimriyim. fedakarlık, tahammül konusunda da... bunu "ben çok iyi insanım ama herkes beni üzüyor" bahanesine sığınarak yapmıyorum. halim yok ve kendime dönük yaşamam gerekiyor. yorgunum galiba.
keyfim ya. keyfime karışılmasını sevmem.
Kitap konusunda önceden ben de böyleydim ama zaman geçtikçe çok gereksiz sahiplendiğime karar verdim. Bi şeyler biriktirmek fazlaca değer vermek yormaya başladı artık. Bi deprem olsa taşların tuğlaların altında ezilip yok olacak şeylere bu kadar anlam yüklemek bilemiyorum yani.
yemeğim tabikide. yemeğimden bir parça istenmesinden hiç hoşlanmam.
Tahammül...

Evet ben bir tahammül benciliyim...
herhalde paylaşmayı neredeyse hiç sevmediğim, kendimi bu yüzden "bencil" diye nitelendirdiğim, 'bildigim bilgileri paylaşmama" mevzusudur. gerçekten sevmiyorum arkadaş. benden öğrendiği şeyi, sanki kendi çabasıyla öğrenmiş gibi
gözümün önünde referanss göstermeden söylemiyorlar mı, nefret ediyorum bundan... O yüzden sevmiyorum belirli konuda bilgi paylaşımını...
Daha önce okumuş olsam dahi kitaplarımi kimseyle paylaşmak istemiyorum. Çünkü ödünç alan kimse geri getirmiyor.
Sabır, değer..