yalnız yaşamak

Görünürde güzel, keyifli.
Ama işte..
Korkuyor insan, acaba tutsak olur muyum bu sessizliğe, bu özgürlüğe ve sükunete; bu Huzura ve mutedil yaşama diye..

Gençken iyi, yaşlıyken kötü.
Gündüz iyi, gece kötü.
Ramazanda iyi, bayramda kötü.
Düğünde iyi, hastanede kötü.
Ölünce iyi, doğunca kötü.

Yemek yerken kötü oluyor.
Yemek dostlarla yenir. Hem çeşitli yemek yaparsın hem muhabbet ederek yersin.
Kafa dinlemek için iyi.
Bir sure sonra bunaltıyor .

imkanı olan herkesin yaşaması gereken deneyim. Zorluklarının yanında, yaşattığı özgürlük hissi her şeye değer.

Beybi!

Komşularınız pislik değilse ve nezih bir semtte oturuyorsanız kadınlar için sıkıntı değil. Gelen giden de yoksa zaten kimse farkınızda olmuyor.

hayalim.

Harika bi olaydır tavsiye ederim. Ama üşengec bi insansınız zayıflarsınız.

yaprağı yersiniz abartmıyorum sarma falan yiyemez sadece yaprağını yersiniz. tecrübe ile sabittir.

2,5 yıldır yalnız yaşıyorum 2-3 ayda bir arada birileri gelip arkanızı toplarsa gayet keyifli kendi duzeninizin olması ama yalnızlığa mahkum olmamak lazım.

bu kadar insan yalnız yaşarken ve bundan memnun değilken neden buluşup birlikte yaşamıyorlar diye düşündüren...

bir zamandan sonra konuşacak ve dertleşecek birine mutlaka ihtiyaç duyulmasına neden açacak durumdur. ara sıra yalnız olmak iyidir, birşey olmaz ama her zaman yalnız olmak kolay değil.

Huzurdur.

Ailenizin yanına tatile gittiğinizde bile evinizi özleminizi sağlar. Huzur ve rahatliktir yalnız yaşamak.

Hayata hayat katar, içimde yaşayan kangal hegamonisini sikim özgürlük peşinde hep.

benim de dahil olduğum gruptur.

yalnızlık gibisi yok.

bi düşün; etrafta kimse yok, çene yapan yok, abuk subuk tv kanallarında sikimsonik dizi-show programları izlemekte inat eden yok, saçma sapan fikir beyanlarında ya da görüş bildirimlerinde bulunan yok vs. vs. daha yazardım ama yalnızlık gibisi yok, apartmanda da yaşamadığım için koskoca ev benim amk. ses yok tıkırtı yok tamamen kendimleyim. karışan yok, mutfak bana ait, düşünmem gereken biri yok, açıyorum bilgisayarımı kafama göre takılıyorum istediğimi izleyip dinliyorum surat yapan yok. iyi ki yazmıcaktım.

hee, istediğim zaman evden çıkıyorum ve istediğim zaman eve geliyorum sorgulayan yok, istediğim zaman istediğim kişi ve kişiler ile evde mangal-şömine zevki yapıyorum, evin içinde istediğim yerde sızıp kalıp uyuyabiliyorum.

Herşey güzel ama şu yalnız yemek yeme hadisesi bir süre sonra koyuyor adama ve bildiğiniz rejim yapar gibi yemek yemez oluyorsunuz açlık gecistiriyorsunuz.

6ay kadar yalnız yaşadım. Dünyanın en mukkemel seyi evin icin de ic çamaşırınla dolasabiliyorsun var mı bundan daha güzel birsey.

Çok az bir zaman dilimi sonra geçeceğim düzen.

(bkz: geçici körlük)

güzel yalnızlıklar dilerim.

Benim de içinde bulunduğum düzen avantajları çok kimseyle hiçbir şey için sorun yaşamıyorsun,kendinlesin ama sanki yemek yerken insan birilerini istiyor yanında.

boğazınıza yemek kaçsa ölme ihtimaliniz olan durumdur.

Huzurun ta kendisi.

görsel
istediğin gibi dağıtabilme özgürlüğü.

Çift kişilik yatakta, çarpraz yatma lüksünden öte, kendi kurallarınızı, kaidelerinizi koyduğunuz, size özel bir cumhuriyete sahip olmaktır.
Siz, keyfiniz ve kâhyası mutlu mesut yaşarsınız.