bugün

aklı selim her türk gencinin yapması gereken eylem. türkçemiz varken yabancı özentisi zavallılardan, hainlerden tiksinmek kanımca doğru bir olay. iletişimimizi nasıl türkçe olarak gerçekleştiriyorsak sözlük mahlaslarımızda türkçe olmalıdır.

o kadar tiksinçler var ki hem türkçe mahlasları yok hem de ülkenin bölünmez bütünlüğünü savunuyorlar. boşuna tiksinmiyorum arkadaş, hem yediği kaba pisliyor hem de milliyetçiliğin en alasını yapıyor. ana dili türkçe olan bir ülkede yabancı mahlas kullanmak nereden bakarsanız bakın vatan hainliğidir. lütfen biraz daha saygılı olalım.
halk edebiyatında yabancı mahlas kullananlardan tiksinen kişinin söylemidir. zira mahlas; halk edebiyatı şairlerinin kullandıkları takma adlardır ve halk edebiyatına ait bir gelenektir.
(bkz: biz de sana bayılıyoruz)
mahlasta bir arapça kelimedir. sizce çelişki olmadımı?
arapça sevap ingilizce günah.
yabancı mahlas takıntısı olan bir yazarın kendi iç dünyasına ait yersiz saplantılarıdır.

herkes, herkesi veya herşeyi sevmek zorunda değil.

madem türkçe'ye ve türkçe mahlasa bu kadar önem veriyorsunuz, mahlasların türkçe karakter olamayışına yorumunuz nedir?

neden ı lar i, o lar ö, u ler ü, g ler ğ olarak yazılamıyor ?!

kaldı ki, kimsenin yabancı mahlas kullanan hiçbir yazarı sırf bu düşünceye sahip insan yüzünden gözden çıkarmaya hakkı yoktur.
mahlas takma ad demektir. takma yani gerçek olmayandır. armut, ağaç, ayı, 1235, wwww, aaaa, vızzz, cızzz, olabileceği gibi ingilizce de olabilir bir ehemmiyeti yoktur.
(bkz: seni anneme söylicem)
başka tiksincek şeyi kalmamış yazarın bi çare harap hali. ayyy kullandğım kelimelerin bazıları türkçe değil şimdi napsak? (bkz: başlık sıçmak)
(bkz: yoksa beni sevmiyor musun)
Mahlas türkçeyse de beni siksinler o zaman *