vergi iadesi fişi doldurarak çürüyen bir nesil

mahalle maçlarından fiş doldurulması gerektiği için çağrılan, çürüyen bir nesildir.

bildiğiniz gibi vergi iadesi doldurma durumu artık ortada yok. ama onun etkileri hala bir neslin bilinç altına yerleşmiştir.

özellikle 80-90 yılları arasında doğan neslin bu durumdan en çok etkilenen nesil olduğu söylenebilir.

o nesil artık vergi iadesi zarfı doldurmaktan, görmekten, anneanne ile veya babaanne ile pazarlık etmekten (bak yazıyorum ama yarısı benim hea) kurtarılmış olması yaşanılan etkileri unutucak anlamına gelmez.

90 lı yılların çocuğu olmaktır , '' ulan ne tuhaf bir sistemimiz varmış '' diye düşündüren olaydı , ilkelliktir ama mazidir.

excel kullanımı ile rahatlamış nesildir.

hesap makinesinin alıpta beyin amcıklamasına maruz kalan ve bir de dirsekleri küf tutan nesildir.

üç kuruşa bile muhtaç durumdaki memur sınıfının içler acısı halinin en büyük kanıtıdır.
bi de fiş doldururken babasına yardım eden neslin oluşmasını sağlamıştır.

çocukken ne yapmaya çalıştığını anlamadığım nesildir. alışverişten sonra hiçbir fişi atmazdı lan bunlar hepsini nasıl toparlayabiliyorlardıysa hala şaşarım bunlara.

efsane sıfatını alması gereken ve ayrıca üç gulfü bir elham okuyarak uykuya dalan nesildir.

hem matematikten hem de yazı yazmaktan nefret eder hale gelmiş nesildir. hiçbir alışverişin fişini atmamaya programlanmıştır ve bunun yan etkileri ilerde görülür; (bkz: yoğurt kabındadm saksı yapmak), (bkz: dondurma kabına dolma koymak) gibi olaylar çocuklukta yapılan fiş saklama baskısının erişkin dönemde dışa vurumudur. Hadi biz 1 hafta uğraşıp yazıyorduk onları okuyan Adamın çocukları ne yapsın?

yeni neslin durumu hep bu yüzden.

Zamanında babamında yaptığını görüp anlam vermekte zorlandığım fakat şimdi aklımda tatlı bir anı olarak kalmış olan durum.

tek tek yaz, sonra hepsini tek tek topla sonra baba gelsin aman oğlum yanlış toplama desin. sen 145434 tane fiş meblağını tekrar topla. her defasında ciğerim solardı ama babamı kıramazdım ben yapardım hep.

kendimizinki bir yana, askerde alakasız bir astsubay tarafından kendi vergi iadesi için bana yaptırılmaya kalkışılmış çetrefil işe maruz kalmış nesildir. neyse ki öyleydi böyleydi derken gargaraya getirip yapmamıştım.

(bkz: askerlikte karşılaşılan iğrençlikler)

dünyanın en anlamsız işlerinden biri olmasına rağmen,

alacağı komisyonun hatırına babasının vergi iadesi için biriktirdiği fişlerin kaydını tutmuş olan nesildir.

ne günlerdi be.

milenyumun başında ailecek gerçekleştirdiğimiz eyledi. her nedense temizlik maddesi barındıranlar dahil edilmezdi. baya dirsek çürüttük o fişleri doldururken.

bir tomar fiş arasında nefes almaya çalışırken, o kadar fişin o saman kağıttan zarfa nasıl sığacağını düşünmekle geçen bir çocukluktur. çürümek diyemiyorum, onun da vardı bir güzelliği. babanın, ev bütçesine biraz daha katkı sağlamak adına gösterdiği çabayla yüzleşmektir. şimdilerde akla geldikçe üzen, buruk bir his yaratan zamanlardır. affet be babam. büyük adam olamadık. yoksa ben ister miyim hala üçün beşin hesabını yaptırmayı sana? elimden gelen bu kadar. affet.

aslında pek de çürümek sayılmaz. belki psikopatça gelecek ama ben severek, eğlenerek yapardım. büyük, dikdörtgen ve üzerine fişlerin tutarlarını ve en altına toplamını yazabileceğin hazır bir zarf...

her şeyi bitirdikten sonra bir de güzel yalarsın ucunu yapıştırır kapatırsın .gayet muntazam. sonra yallah vergi iade.

bak işte bunu yapan nesil ondan önceki nesillerle arasında uçurum olmayan nesildi.soba vardı lan dolayısıyla muhabbet vardı evde. şöyle ki; her yerde petek yoktu, ısınmak istiyorsan sobanın yanına geleceksin. e hal öyle olunca muhabbette oluyor tabi. herkes aynı odada çünkü. yok öyle laptop maptop. tablet falan . çocuklar çocuk gibiydi.

şimdi bırak baba - oğul farkını, abi kardeş arasında 3 yaş varsa o bile farklı nesil oluyor.

yani diyeceğim o ki aslında o zamanlar eziyet gibi gelebilir ama kesinlikle çürümediniz. keza erkek çocuklarının mahalle maçı yapabildiği, kız çocuklarının sokakta ip atladığı belki de son nesilsiz biz.

Ben bi de fişleri büyüklüklerine göre dizerdim. Güya kontrol ediyorlarmış. Babam öyle söylerdi. Hiç sanmıyorum. Eminim oraya bi tomar geçersiz fiş koysam kimsenin ruhu duymazdı.
Ama biz devlete saygı terbiyesiyle büyütülmüş çocuklardık.

yeni nesil bilmez bunu. ah be. evet.

Herkes yılbaşı telaşındayken biz fiş telaşına düşerdik. Hey gidi.

Ödeme zamanı bayram yapan nesildir.
Niye çürüsün?
Eskiden Ben doldururdum. Önce her fişi türlerine, sonra harcamanın büyüklüğüne göre tasnif edip, hızlı hızlı yazardım. Geri dönen paraları da bana verirlerdi.
iyi paraydı zamanında.
Oyşh.

belli bir yaş üstünde olan kardeşlerimin anlayacağı eziyet şekli.

Keşke şimdi de olsa da şu vergi dilimi adı altında kesilen vergiler yumağından bir kısmını geri alabilsek düşüncesini aklına getirten durum.