bugün

öncelikle zorunlu tanım: uykusuzluktan parmakları klavyede zor dolaşan yazar kişisinin, yine de canı, kanı sözlükten ayrılamamasıdır efenim.

bu yazar kişisi artık enerjisinin son demlerini yaşarkene (yaşarken değil) inatla, entry gireceğim diye parmaklarını zorla oynatmaktadır.
yine aynı yazar kişisi, sabah uyandığında girdiği entryleri de ya hayal meyal hatırlayacaktır, ya da hatırlamayacaktır.
sakince bilgisayarı elinden alınmalı, yatağına gönderilmeli, üstü örtülüp uyutulmalıdır.

(bkz: aaa bu benim lan) (bkz: bırak sözlük uyumaya gidicem ben)
sözünün eri yazardır. yazar her ne kadar sözlükten ayrılmak istemese de suyuna ilaç katılıp uyutulmalıdır.
(bkz: bir artı oy almadan vallahi uyumam)
Gözündeki son damla uykuya kadar savaşan yazardır. bazı kelimeleri kargacık burgacık yazacaktır fakat candır canandır.
sözlükten bir türlü kopamayan yazardır.
özledim seni sözlük