unuttum seni

ayrilmak uzere veya henuz ayrilmis sevgililerin kullanabildigi cumleciktir. Cogu zaman yalandir bu cumlecik.

Geceler boyunca evde goze uyku girmeden oturulur ya hani. Paketlerce sigara icilir yaninda ickiler eslik olur ya. Bide bunlarin derman olucagi dusunulur ya. Ama nereye bakilirsa bakilirsa bakilsin yine onu gorursun ya. Evden cikmasini bekledigin her kodumunun kose basindan gecerken aklindan cikmadan yine gelir ya. Aglayinca daha fazla aglayasi gelir ya insanin. ama yinede gururdan veya unutmak istemekten karsina cikinca veya telefonda "unuttum seni" cumlecigini soyler insan. Soyliyene ve soyletene okadar aci verirki bu cumlecik. O anda ayak bileklerinden sac teline kadar butun kaslar yavas yavas gevser ve gucsuzlesir insan. Agizdan cikani onaylamaz gibi. "Lanet olsun! ben hala seni deliler gibi seviyorum, ozluyorum" der insanin her hucresi.

"Ulan! ben hayatimda hic boyle sevmedim." dedikten sonra hayatinda aslinda kimseyi sevmediginin farkina varir insan. Ya bi aldatma yada gelecege yonelik herseyin imkansiz olmasi sicar iki kisinin agzina.

Yada benim gibi sevdiginin istediklerini ailelerin yapisi cok ters oldugu icin yapamazsin ya. Bu sebeplerden arada kalir, daha fazla yipranip yipranmamak icin nikah masasinda degil, nikah olduktan sonra ayrilmak zorunda kalirsin ya karindan daha bir araya gelmeden. Iste ozaman onun senden bir an once kurtulmasi icin cozum bulamadigin isleri kokunden halletmen icin soylemen gereken yalandir bu. "Askim.. ben coktan unuttum seni.." Simdi oturup hatanin kimde, neden ve nezaman oldugunu arastirmaktan daha buyuk isi vardir insanin. Gozunu acip baktigi dunya tamamen simsiyah bir bosluktan ibarettir. 25 yil boyunca yurumeyi, nefes almayi ve yasamayi ogrenmis insan artik herseye en bastan baslamak zorundadir. Bilmesi gereken tek sey, o kagit ustunde evlenip bosanmistir. Artik omrunun sonuna kadar o dul kalmak durumundadir.

Kalibindan agir olan cumlecik. Tanimi yazarken fakettigim tek sey, acayip rahatladigimdir.

Her sabah uyandığım da kendime söylerim bunu! Her söylediğimde onu beynime çivi gibi çaktığımın farkında olmadan.

ne kadar unuttum seni desemde, kandırıyorum kendimi her seferinde..

unutmak kolay mı sandın. gel bir de bana sor, bana sor..

bu cümleyi artık kurmamak istiyorum... her defasında aynı şey. kendi kendimi ele veriyorum.. unuttum onu evet evet onu unuttum... onu işte!