bugün

ilk okul orta okul lise yıllarca temel eğitim görülür. lisenin bitmesine yakın üniversite kabusları ,ösym ve bilimum terane insanın gencecik beynine saldırır.

dersaneler arşınlanır, sorular çözülür sınavlara girilir. en sonunda ise üniversiteye kapak atılır. tüm hedefe varılmasının rahatlığı ile bir kaç sene geçer. yavaş yavaş üniversite hayatı bitmeye başlar.

son sene fark edilir ki tüm eğitim hayatnın sonuna gelinmekte( bir çok kişi için )

bunun insanda yarattağı ağır psikolojinin tadından yenmez. dışarda koca hayat, yaşam , para...

hayatı boyunca tırmandığı dağın tepesindedir, ne yöne gitmesi gerektiğini bilemez, yeni bir yol bulmalıdır. bu haldir, fenadır.
(bkz: üniversitede 4 sınıf olmak)
(bkz: yaşlandığını hissetmek)
(bkz: omuzunda yük hissetmek)
(bkz: son sınıf bunalımı)
(bkz: intihar sebebi)
sonrasında öğrenciliği çok özlüyor insan, kıymeti bilinesi günlerdir.
nitekim yusuf yusuf olmak,hayata atılma korkusu sarıyor insanı...
(bkz: nasıl geçti habersiz)
(bkz: o güzelim yıllarım)
dört gözle beklenen ama beklenirken de g*t korkusu saran * iyi bişi.
(bkz: götün tutuşmaya başlaması)
explonansiyel olarak yaklaşıyorsa, sonsuzda gerçekleşecek olaydır. * **