bugün

Benim için sıradan ama ailem için çok önemli bir andır.
Yatay geçiş hayaliyle başlayan ve gelişen olayların akabinde iki kez yatay geçiş yapmama sebep olan andır. Benim için büyük anlam ifade ediyordu fakat kazanmak mesele değilmiş. Asıl mesele korku duymadan okuyabilmekmiş. Üniversitede bir çok sınava girdim, büyük korkularla. Benim için ygs lys stresinden bir farkı yoktu. Olursa olur olmazsa canım sağolsun diyemedim hiç bir dersim için. Belki de hayatta tek umursadığım şey oldu benim dünyadaki imtihan sebebim. Kısacası kazanılan andaki mutluluk hiç bir şey getirmiyor aslında. Ancak mezun olabildiğimiz anda yaşayacağız asıl mutluluğu.
Gözleri doldurmuştur ama okumaya başlayınca hiçte gözleri dolduracak bir olayın olmadığını kafana vura vura sokar.
kazandığımda ağlamıştım. sevinçten değil üzüntüden. bok gibi üniversite, bok gibi bölüm ve bok gibi hocalar...
Bu sene tercih döneminden sonra yaşayacağım, kalp krizi geçirtecek an.
Hayatımın şokunu yaşadım. Göt olmak kelimesini tam anlamıyla böyle kemiklerimde hissettim. Evet geçen sene 20 binle alan yere 15 binle girememiştim. Bölüm değil şehir bizi vurdu.
dünyanın dertlerinin bittiğinin düşünüldüğü ama ders kaydı vize final büt bahar şenliği derken sonun başlangıcına uzayan yolun başlangıcı.
Kazandığımızda ne kadar hevesli olsakta okumaya başladıktan sonra biraz da olsa heyecan kalmıyor içimizde.

Gelmeyin, gelmeyin hoş bir yere çıkmıyor yol. Tarih dersinde sorumluluğu kalu beladan başlatıyorlar sen düşün gerisini.
"ulan şimdi ne alt edeceğiz" düşüncesi.
Hataydı, ama akdenizde arananı değil.
(bkz: üzgün smiley)
(bkz: yatay geçiş)
Boşluk hissidir.
Tanım olarak üniversite kazanıldığında yaşanan duygusal anlardır.

Öznel kısma geçecek olursak,bundan 4 sene önce yaklaşık 11 tercihimin 11ininde bilgisayar muhenıdıslıgı olmasıyla başlayan tercüh serüveninde babamın kah şurayı yazmayak surası uzak olur burası yakın olur şurda van persie olur şurdan sabri çıkar gibi bir tercih robotluğu yaparak kafasına göre hazırladığı, annemin ise hayırlısı neyse o olsun oglum dıyerek topu ılahı guclere attıgı surectır.O aralar tam feyste gezınırken soldan şok şok şok ösym sıtesınde sonuclar belirdi adlı baslık yayılır *.
istediğim bölüm ama istemedigim bir şehir gelmişti hayal kırıklığına uğramıştım.

Bir çoğunun hayal kırıklığına uğrayıp bir çoğunun da sevinçten uçtuğu bir durum.
o sırada kahvede batak oynamaktaydım.Sonra kimden geldiği belli olmayan bir ses sınav açıklanmış dedi ve sınav sonucuna bakıp kara haberi aldım.
turizm
Net olarak "hmm ok" tepkisi verdiğim andı. istanbul istiyordum ve Ankara kazanmıştım ama istediğim iyi üniversitelerden biriydi. Bir artı bir eksi.

Sonra Ankara'ya aşık oldum, orası ayrı tabi.
Hayatının en mutlu sandığın, ama bölümünden mutlu olmayacağını bilmediğin bir andır.
Evin içinde sevinçten öyle bir bağırmıştım ki Mimarlık kazandığımı duyunca,annem birimize bir şey oldu zannedip gelmişti mutfaktan.Hayal ettiğim ,çok istediğim bir bölümdü.

Şimdiyse kazanmasaydım diyorum bazen üniversite de etkili tabi bu konuda ,bir sene bekleseydim her şey daha güzel olacaktı.
(bkz: rezerved)

Bu ani anlatacam daha sonra.
Köyde inek otalatıyodum lan telefonumda internet yoktu abim aradıydi falan.

Uzun uzun anlaticam sonra.entry kalsin burada.
Sonucu okurken korkuyordum amk. 10000 100000 mi acaba diye tekrar tekrar bakmıştım. Sıfır önemli. Bir tanesi hayatını kaydırır.
Heyecanın doruğa çıktığı andır. dındındındındındın sesleri içerisinde açıldı açılıyor sayfa görüntülemiyor bu da gol değil anasını satim serzenişleriyle devam eden ahanda sıçtık cümlesiyle son bulan andır.
babanın cebinden paraların su gibi akıp gitme vaktinin geldiği andır.
harcıdır, yurt parasıdır, yol parasıdır vesaire...
... zaman durur, hayat yavaslar ve bir sevinc cigligi! universite de neler yasayacagini bilmeden.. *
üniversiteyi kazanıp kazanmayacağı zaten pek sürpriz değildir ama nereye yerleşeceği, hayallerin ümitlerin ona bağlıdır işte.

sabah sığır gibi uyunur. ne yerleştirmeler umurdadır ne başka bişey. abla gelir uyandırır

- ali kalk yerleştirmeler açıkladı ?
+ istanbul mu ?
- hayır.
+ ankara ?
- hayır.
+ eskişehir ?
- hayır, malesef.
+ off boşver o zaman.

o her şehir ismini söylerken ki ümit ediş. anlatılmaz ya. sonunda da akıldan bile geçmeyen mersin gelir ki allah bildiği gibi yapsın.
üniversitenin kazandığı andır.
heyecan verici bir andır.

subjektif: 5 yıl önce bir internet kafede masanın üzerine çıkarak yaşadığım sevinç. kafe sahibine adisyonu verip öptüğümü hatırlıyorum.