bugün

can yakan bir gerçek.

evet, uludağ sözlük'e kayıt olduğum andan itibaren, acımasız gerçeklerle sizleri aydınlattım. birbirinize fısıldayamadığınız, bilinçaltınızın kör kuyularında yeşeren eğrelti otlarını bildirdim, gösterdim. bana ne kadar teşekkür etseniz azdır hamidolar... çünkü 6 defa çaylak olup, arada sırada da kendi kararımla yazmamama rağmen, size bu gerçekleri bildirmekten geri durmadım...

ama böyle bir acımasız gerçeği bildirirken yaşadığım acıyı, daha evvelki tespitlerimde yaşamamıştım. bunu rahatlıkla ifade edebilirim. evet, ayrıca isim vermeye ve bu şekilde itin götüne sokmaya gerek yok ama uludağ sözlük trolllerini tamamı tırt. hayat görgüsü sıfır. zavallı birer asosyal ve ezikler güruhu. yemin ediyorum; bu adamlara rastladıkça içim kan ağlıyor. ilk defa hayatımda tanımadığım tipsiz şeyler için üzülecektim lan. öyle fenalardayım. gerisini siz düşünün artık.

arada sırada, bana da troll yakıştırması yapılıyor ama ben troll değilim hamidolar. çünkü, troll denilen zavallılar; sizlerden reaksiyon almak adına götünü yırtarlar; karakterlerini satarlar; oysa ben resesif duyguların tercümanı; olmayan hikayenin kahramanı; übermensch ve sınırsız bir evrende yaşayan bir adamım. bu yüzden diğer zavallılarla aramda kalın bir çizgi var. o yüzden bana olsa olsa post-troll denebilir ki; bunun klasik algıdan çok farkı olduğunu yineleyeyim.

http://postmodernizm.blog...espri-yapamayan-adam.html

ne diyorduk; uludağ sözlük trollerinin tırt olması. eveeeet, 13-14 yaşındaki bebelerden, kültürsüz bıyıklı ergen kızlardan reaksiyon almak adına yapmadıkları zavallılık yok. aslında, uludağ sözlük moderasyonu, insaniyetlik namına, bu adamları rehabilitasyon merkezlerine yönlendirilmelidir. adamlar; amiyane tabirle; rdm'lik. bu yüzden onlarla aynı klasifikasyonda bulunmaktan; aynı segmentte gösterilmekten de ziyadesiyle tiksiniyorum.

yazık; çok yazık. benim gibi bir adamın yanında bari kendinize çeki düzen verin; öpün lan tanrı'nın elini, ehe.
sakirtlerle dogrulanan onermedir. nitekim sacma sapan basliklar acarak sadece kendilerini acindiriyorlar.
aynaya bakmaktan aciz yazarların inandığı gerçektir.