turk halkinin oy anlayisi

yoktur. okumayan okusa dahi bir aşirete, bir cemaate veya benzeri başka bir oluşuma bağlı olduğundan oy onun anlayışına bağlı değildir. türk seçmeninin yüzde 80'i bu şekildedir. kimisi chp'ye kimisi akp'ye kimisi dtp'ye bu şekilde oy verir. ama sonuçta verir.

bu oy verme biçimi çok mu doğrudur? derebeylikten ne farkı vardır? bu şekilde oy kullanan adamın koyundan farkı nedir?

bunu bilen siyassi partiler de güçlü olduklarını ispat yarışına girerler ki aşiretler, cemaatler vb oluşumları yanına çekebilsin. bu oluşumlar kimi zaman iş oluşumlarıdır tüsiad, müsiad gibi ki o zaman durum daha vahim olur.

oy namus kavramı ile uzak yakın hiç bir alakası yoktur. namus eğer askerlerimizin başına geçirilen çuvala rağmen kılını kıpırdatmak, ülkenin kritik kurumlarını ona buna satmak yerine sahip çıkmaksa eğer bu ülkede oyun namusla zerre alakası yoktur!

"namaz kılıyolar akp'ye verelim" şeklinde olabilmektedir.

evet ciddiyim, ben bunu diyen insanı gördüm, duydum. herkesle aynı havayı soluyor.

türk halkının oy anlayışı 2009 yerel seçimleriyle iyice anlaşılmıştır. genel seçimlerde sonuna kadar desteklenen partilerden, ne de olsa burdan seçilemez benim oyumda boşa gider düşüncesiyle vaz geçilir. sonuç olarak en son seçilen başkana oy verilir, böylece oy boşa gitmemiş olur.