bugün

istiklal caddesi üzerindeki iki starbucks'ı geçip, üşenmeden tünel'e kadar yürüme sebebidir.içeriye adımınızı atar atmaz, bir huzur kaplar içinizi. eğer starbucks'ın politikası müşterlerini evinde gibi hissettirmekse, tünel starbucks bu konuda açık ara öndedir, durdurabilene aşk olsundur.lokasyondan hanesine bir artı yazılır her şeyden önce. tünel'in sessizliği/ sakinliği starbucks'a da yansımıştır. gidip kitabınızı okuyabilir, ders çalışabilirsiniz rahatlıkla. diğer starbuckslar gibi lise kantini kıvamında değildir ortam, görece nezihtir. çalışanlarının da tadından yenmez üstelik! gide gele gide gele siz onları, onlar sizi tanımıştır. ayaküstü muhabbetler, hal hatır sormalar...birkaç gün görünmeyince nerelerdeydiniz diye sormalar, sarmalar... civarda takılan arkadaş ahalisinin de uğrak yeri olmasından kelli, adeta habersiz buluşma mekanıdır bir de. tek başına gitseniz bile, asla yalnız kalmazsınız. hatta yeni yeni insanlarla da tanışırsınız. vazgeçilmezdir, özlenendir. ah bir de yabanmersinli kekleri bu kadar çabuk tükenmese!