topluma kazandırılamaz biri haline gelmek

toplumumuzda gittikçe artan insan yığınından biri haline gelmektir. üç çocuktan ortancasısın sonuçta.

(bkz: şakirt)

(bkz: şakürt)

intiharın eşiğinde olmaktır.

topluma geri kazandırılamaz hale gelen insanların hepsini aynı kefeye koymamanın gerektiği durumdur.
çalışıp çabalasa da, bu toplumun hatta dünyanın çalışandan çabalaya insan evladından ziyade göt yalayan, birbirinin çukurunu kazan, riyakar ve sahtekar o. çocuklarına daha uygun bir habitat olduğunu farkında olan insandır aynı zamanda. bu tip insan sabredip bir şeyler için çabalarken tüm bunlar en sonunda kontağı attırır ona, sonrasında ya akıl hastanesine yatacak duruma gelir ya toplum içinde uyum sorunları yaşar. gizli bir delilikle ömrünü de geçirebilir. belkide bir gün artık kafasına yorganı çekmeyi bırakıp ofisteki herkesi teker teker vurup en son mermiyide kendisine saklar. topluma kazandırılamaz hale gelen insan basit bir işe yaramaz olarak görülebilir lakin bilmediğiniz ne fırtınalarla boğuşuyor olabilir. tehlikeli insanlardır aynı zamanda o kişiler çünkü inceldiği yerden koparmalarına sebebiyet verirseniz götünüzü kesebilirler. (bkz: kendimden biliyorum)

görecelidir bu kazanılması zor toplum insanları. hepsinin bir kutup sahibi olur ve çizgisinden ödün vermemecesine saçmalar. "yeter ki ben toplumun parçası olayım" der... nan önce insan olsana! ki toplum seni bellesin...

Toplum kazanilmaya değer bir olgu mudur? Toplum nedir, nasıldır, eğitim seviyesi nedir gibi soruları beraberinde getiren bireyin cevapsiz sorularla kendinde kaybolması durumudur.

(bkz: anders behring breivik)