bugün

sadece bir başkasının sevgisi ile varolabileceğini zannederek kendine büyük haksızlık yapan insanın düşüncesidir. terkedilmek insan ruhu için en travmatik şeyler sıralamasında rahatlıkla ilk üçe girebilen bir durumdur evet, ama bu karşıdaki insanı katil yapmaz. ne yaparsanız kendinize siz yaparsınız. ben öldüm artık yaşamanın bir anlamı yok diye düşünüyorsanız, duygulanım da o yönde olacaktır. tek bir kişi sizi ne var edebilir, ne yok edebilir. bu hem kendinize hem çevrenizde sizi seven, değer veren insanlara saygısızlıktır..

biraz zaman, geçecektir. hatta birgün bir bakacaksınız ki siz de bir katil(!) olmuşsunuz.
beraber olduğuna umutlarını bağlamazsan, acımaz güzelim.

"umut kaynağı" "gelecek garantörü" gibi sıfatlar yüklememek lazım sevgililere. geleceğe bakarak beraber olmak adına gününüzde yalanlar söylemeyin. bu çok yanlış.

benzer bir hayat beklentiniz vardır, o yönde çalışırsınız orası ayrı. giderse de gider, "ona" değil, "hayata dair beklentilere" olan inancınız sarsılmaz.
terkedilenin azmettirici olması muhtemeldir.
doğru olan önermedir. zira terk edildikten sonra içindeki çocuksu sevinç ölür, özgüvenin ölür, kolun kanadın kırılır.
terk edilen aciz kişinin söyleyebileceği söz öbeği. terk etmek bir haktır. terk edenin sebepleri vardır. birlikte olduğu kişi yetmiyordur artık kendisine, aşık olmuştur, istediği beklediği şey başkadır. üstelik terk edebilecek kadar cesurdur. bu eylemi bu kadar büyütende özgüveni eksik olan insandır. canı yanar belki ama dünyanın sonu değil, bu kadar büyütecek bişeyde yok. kişiye terk edildikten sonra öz eleştiri yapması tavsiye edilir. kimseden de terk etmeyip kalarak mutsuz yaşaması beklenemez. bu bencilliktir.
bir insanin duygularini oldurduklerindendir ki, terk eden her insan bir katildir. muebbet ask cezasina mahkum edilmeleri gerekir.
bir aletle bir bedenin yaşamına son veren değil, diliyle yanında hayata meydan okuyan insanın yüreğini, kalbini, duygularını, insanlığını öldürmekten dolayı katildir...

öyle adliye koridorlarını elleri kelepçeli şekilde arşınlayıp yıllarca cezaevinde yatacak bir cezası yoktur belki ama terk ettiği insanın acı çeken yüreğinin çığlıklarını duyacak, görecek, o insanın hayatını alt üst etmenin getirdiği pişmanlığı anlayacak, bazen geçeleri uyuyamayacak bir cezaya çarptırılmıştır...

her terk eden ne kadar acımasız olsa da bazı geceler yok ettiği o insana ağlarlar bunu kendilerine bile itiraf edemeseler de...

ve her terk edilen sevdiği insan tarafından onu sakladığı yüreğinin sökülüp atlmasına, onla hayat bulan duygularının köreltilmesine dayanamaz... tekrardan dirildiğinde ise ne duyguları ne de yeni bir insana yer verebileceği bir kalbi kalır... her yeri taşlaşmıştır ve bunun sebebi bir zamanlar sevdiği ve kendisini deli gibi seven bir katildir...