bugün

çok üzüldüğüm insan. gerçekten...
bu müthiş kelime esprisini her daim göğsünün üstünde taşıyan çocuk.
sana sesleniyorum: giyme artık. ne olur.
gerçekten güzel değil. vallahi güzel değil.
istanbul harika bir şehir olabilir, istavrit süper bir lezzet olabilir.
ama giyme o t shirtü artık. lütfen. paran yoksa ben alıcam hem de iki tane yeni üst.
beyaz, kollu atletle gezsen daha güzel durur.
ben görmek zorunda mıyım arkadaş her gün 3 kişide bu dalgadan?
hepsi de koyu gri.
bir de giyen adamların üniforması gibi bu. giyiyorlar haftada 4 gün falan. olmaz ki böyle. bizimki de bir göz zevki.
bende de vodka connecting people t shirtü vardı. baktım çok kişide var. dışarıda giymiyorum. kimsenin göz zevkini zikemem.
kimde varsa ve haftanın dört günü giyip bizim göz zevkimizi bozmaya çalışıyorsa mesaj atsın bana. iki t shirt diyorum bak karlı çıkıcaksın.
varoş krodur.

(bkz: apaçi)
(bkz: çok doğru)
özenti ve hiç de marjinal olmayan insandır. açık ve net.