bugün

anımsamak, hatırlamak.
orhan veli nin güzel bir şiiridir;

alnımdaki bıçak yarası
senin yüzünden;
tabakam senin yadigârın;
"iki elin kanda olsa gel" diyor
telgrafın;
nasıl unuturum seni ben,
vesikalı yârim?
(bkz: tahassür)*
osmanlıca, hatırlama, akla/hatıraya getirme ya da bizzat hatırlananın kendisi anlamlarına gelen kelime.
Bir Ahmet haşim şiiri.

Bir Acem bahçesi, bir seccâde,
Dolduran havzı ateşten bâde...
Ne kadar gamlı bu akşam vakti...
Bakışın benzemiyor mu'tade.

Gök yeşil, yer sarı, mercân dallar,
Dalmış üstündeki kuşlar yâda;
Bize bir zevk-i tahattur kaldı
Bu sönen, gölgelenen dünyâda!