bugün

bazı insanların sürekli mutsuz ve memnuniyetsiz olma durumudur. hayattan birçok sille yediklerini ve asla mutlu olamayacaklarını düşünürler. sürekli somurtkan bir yüz ifadeleri vardır. bunalım şarkıları dinlerler. her olaya kötümser yaklaşırlar. sizi de bunalıma sokmaya meyillidirler. kafalarına sürekli bir şeyleri takarlar ve mutluluk verici olaylarda bile kötü bi yan ararlar.
(bkz: distimi)
askerde, ayrılıkarda ve bazı kişilerin abartıp herhangi bir şey yokken bile yaptıkları hayatı sadece izlemekle yetinmelerine yol açacak harekettir.
ama en çok hayat'dan istediklerini alamamış ve alamayacağını düşünen kişilerde görülür bu durum. bunu yapanlara, hayata ne verdin de ne istiyorsun, diye sormak gerekir.
bunalım, derin deniz gibidir. zamanı geldiğinde herkes boğulur. bir el tutup çeker dışarı, ama bazen tam oh be derken geri bırakır. sizi kurtarılmaya değer bulmamıştır. kendiniz çıkabiliyorsanız ne ala. yoksa...
...hayat akmaya devam eder ama siz sadece izlersiniz, o akış içerisindeki hiçbir yük size değmez, herşey sizi kendinizle bırakmak için sözleşmiştir sanki.

belki bu hafifliği seviyoruzdur, duygular sorumluluklar kadar ağır değil çünkü.

(bkz: i miss the comfort of being sad)
(bkz: kurt cobain)
her olaya kötü yanıyla bakmak, hiç birşeyden zevk almamak ortamların istenmeyen çocuğu olma sonucunu doğurur. Çoğunlukla anne babalar medyanın verdiği gaz yüzünden bu tarz çocukların "satanist" olmasından şüphelenir. Üzerlerinde daha çok baskı kurulur. Sonu intihara kadar gidebilir. Dikkat edilmelidir.

(bkz: ailenizin psikoloğu)*
bunun dişiside ayni, erkegide... uzerlerinde atamadiklari bir ergenlik sendromu vardir ki hep dusunurum evrimlerini tamamliyamiyorlar yazik diye.
toplumda bunalım kişilik olarak yer edinmek isteyen, ergenlik bunalımı yaşayan insanlardır.
eğer büyük yaşta da görülüyorsa, ergenlik bunalımını hala üzerinden atamamışlardır.
tipik liseli eleman vaziyetidir *,psikolojisidir,durumudur. bir-iki yıl böyle karalar içinde yaşadıktan sonra, skecem bunalımını huleeeyn, diyerekten bu bunalım halinden kopmazsanız, bi aralar bunalımlarda yaşayıp sonra kopanlar tarafından liseli olmakla suçlanabilirsiniz. *
bunalım da insana özgü bi duygu ama işin bokunu çıkarmamak gerek.
dünyadaki en daraltı insandır.
sürekli düşünürler. beyinlerinin iyi olan düşünce gücünü kendilerini yiyip bitirirler. mutlu olduklarında bile emin olamazlar. korkarlar çünkü. hayattan, yaşamaktan, ötesini düşünmekten bu yüzdendir ki bu kişilerin kalpleri arada bir hızlı çarpar, daralır ve hafızamızı keşke bir anlığına kaybetsek derler. güzel günler onlar için mutebet bir boşluğa dönüşmüştür.
bir nevi pesimist diyoruz biz buna.
(bkz: melankoli)
hayattan sikilan insanin yapabilecegi eylem.
ya sürekli bunalmaktan ya da sürekli uydurmaktan ileri gelen eylem..
(bkz: emo)
no headstone my grave adli parcayi dinlemekle vucuda getirelecek olan eylemdir. hele de esther williams söylüyor ise alimallah zirank diye bunalim olursunuz.
duman'ın konser kasetini takıp moda giren arkadaş taifesine diyebiliriz. ayrıca kendilerince menkul olan sebebler dahilinde 'bohem takılıyorum bu sıra' diyenleri de mevcuttur.
bazıları olayı 'şekil' yapma durumuna indirgese de arada insanoğlunu bulan hallerdendir.
aslında çok mutlu ve huzurlu olan insanların nazar olmasın diye takınılan moddur.

-salih abi nasılsın abi
- eh işte ne yapalım tankut ev aldık onun borcuyla uğraşıp duruyoruz :( *
-nasılsın memet abi çok üzgün duruyorsun hayırdır?
-yaw hiç sorma tankut şu oğlana yeni aldığımız araba belimizi büktü be tankut. *