bugün

sözlükte her daim karşılaşılan ego yarıştırma hissiyatı.. şöyle ki; hakeden kişiye ayar vermek gereklidir, haz vericidir falandir filandır.. ama bu duruma maruz kalmayan birinin "ulan bende ayar vermek istiyorum bende bende, millet ne güzel birbirine ayar alıp veriyo benim ne eksiğim var" gözüyle yaklaşılıp sırf ayar vermiş olmak için ayar vermek veya ayar alış verişi için bir ayar ortamı oluşturmak gereklimidir ve övünülecek bir şey midir ki? ama bazı insanlar gerçekten bu ayar alıp verme girdabında o kadar sürüklenir ki hayatını sürekli sağa sola ayar vermeye çalışan bir tip olarak geçirir.. insanda ayar mekanizması olmalı ama gerçekten kullanması gerektiği zamanlarda mode on yapmalı.. hayatını bu hırs peşinde sürüklenerek geçirmemelidir diyorum ben..
ayar verme konusunda değilse de bazı insanların ayar alma konusunda inanılmaz zevk duyduğu durumdur.. yani sanırım bazı insanlar hakkatende ayar vermekten çok ayar almaktan hoşlanır gibi davranıyorlar.. bunlar ayarı tam veremeyenler olsa gerek..
milenyumun gelisiyle dilimize pelesenk olmus argo deyimdir ayar sozcugu. ilk zamanlar bu isi sadece ustalari yaparken zaman gectikce dilden dile nesilden nesile gelmistir bu ayar verme mevzuu. her ayar ayar degildir. almayi bilene vereceksin ayari. verdigin kisinin sana daha saglam bir ayar cakmasi sozkonusuysa eger efendiligini bozmayacak , kicinin uzerine saglam oturacaksin. eger ayar alacaksan da aldigin adama degmeli. sumugunu cekmekten aciz , 2 lafi bir araya getirmekten aciz birinden ayar alirsan kalibina sigmazdir , rezil olursundur. yani derin mevzuudur aslinda ayar mevzuu. fazla kurcalamamak lazimdir.