sözlük yazarlarının itirafları

Saçma sapan bir liste hazırlayacağım ne diyorlar ona? Ha... ölmeden yapılacaklar.
Çok saçma olacak hep. Böyle hatırladıkça güleceğim.
Mesela insanların diğer insanlara bakışını çok merak ediyorum. Erkek kılığına giraem dolaşsam sokakta ne olur. En fazla kızlar laf atar(!)
Şu ösym nin über aptalca sınavlarına girip, şekil filan çizmeyi düşünüyorum. Eğer şu dağıttıkları kitapçıkları kontrol ediyorlarsa ki ediyorlardır oturup bir eleştiri yazacağım.
itirafa gelmişken bugün değişik bir sos yaptım ilginçtir ben hariç herkes beğendi. Bende beğenmiş gibi yaptım. Yau çok kötüydü.

herkes içtim dediğim ilacımı içmedim sözlük. sabaha ne olur bilemem.

11 aydır seks yapmıyorum. Yaşayıp yaşamadığımdan emin değilim.

sinirlenmek beni çok sinirlendiriyor.

sözlük yazamıyorum. içimde bir korku neden bilmiyorum. Galiba eleştirilmek, ezilmek olabilir. Sebebini biliyorum "insanların önyargıları" beni korkutan bu. Sözlük dertliyim dertli. Bak gene girdiyi giremiyorum. Ama inanıyorum bir gün işte o gün geçecek o geldiğinde dinecek dertlerim.

çıldırrrrrmak istiyorum.

büyük umutlarla aldığım piyango biletinin son iki rakamına amorti isabet etmesi.

hoşlandığım üç günden beri ilk defa bugun yazdı o da naber üç kağıtçı yazdı.

Pek itiraf olmayacak ama yine de bence mesaj kutusunun adı haşmet olarak değişmeli yani. Şart oldu.

Öküzler haklıymış sözlük tren gerçekten hayranlık uyandıran bir makina. Görünce bakıp kalıyom. Insan gerçekten hayret ediyo. Böyle çuf çuf çuf...

Baş ağrısından ağlamak istiyorum sözlük. Kafamda tam 4 gündür süren bir ağrı var, şerefsiz geçmiyor da. Acaba ölecek miyim sözlük...

sanki 50 paket streç ile mumya gibi sarmalanmış gibiyim. her yerimi sıkıyorlar sanki. elim ayagım titriyor, daralıyorum, bunalıyorum. kalbimi bile sanki yarısı kadar bir kaba sıkıştırmaya çalışıyorlarmış gibi. bogazımda 2 tane pinpon topu takılı kalmış gibi. kusmadan önce tükürük fazla salgılanır ya, onun gibi agzım sulanıyor. üşenmedim atladım gittim nöbetci eczane buldum tansiyonumu ölçtürdüm 11e7 cıktı it gibiyim. bana ne oluyor.

ne yaşamak istiyorum ne de ölmek. bugda kaldım amına koyduğumun dünyasında.

Beyaz tenli olmaktan nefret ediyorum. Tatilde yolunmuş tavuk gibi gezmekten daha çok nefret ediyorum.

Kafamı boşalttığımda zamanın çok hızlı, aynı düşüncelerin beni sardığı, boğduğu anlarda zamanın öylece kalıp hiç ilerlememesi beni çıldırtıyor.
Haksızlık lan bu! Yaşadığımı anlayamıyorum.

Bir müptezel gibi sadece kurtulmak için bu düşüncelerden kendimi geri plana atmak zorunda kalıyorum.
Madde kullanmadan da müptezel olunabilir.

sözlük internet paketim bitti artık ayın 27'sine kadar giremeyeceğim, paypal'dan nakit atacaklara duyrulur

sozluk,
bir satranc turnuvasina katildim ve 10 mac oynadim toplamda. maclarda 9. galibiyetimi almis ve sampiyonlugumu garantilemis oldum. lakin kurallar geregi -benim icin prestij- olan maca cikmak durumundaydim. ulan herif sen gel beni coban mati ile yen.

bunu kime anlatsam inanmiyor. sampiyonluk falan icime sinmiyor artik...
Lanet olsun.

inanamıyorum, evet artık bu kadarına inanamıyorum. yani çok enteresan bir gün ve çok enteresan olaylar üst üste geldi, aslında olanlarda bir enteresanlık yoktu ama bazen insana enteresan geliyor. ve tek bir yerden de değil hemen hemen elimi attığım her yerde farklı bir gariplikle karşılaştım ve bunlar en az beklediğim zamanda meydana geldiler ki zaten işleri bombok kılan da bu. ha tabi bu duruma benim yaptığım salak salak tercihler sebep olmadı mı onların da büyük bir payı var ancak bütün bu bahsettiklerimin uzağında hali hazırda bazı şeyler çok zoruma gidiyor, ki bu sadece benim hayatımla alakalı da değil dışarıya baktığımda genel olarak görünen tablo bu. bazı istisnalar tabi ki var ve olacaklar ancak insanın zaten kayışı tam olarak bu istisnalar ve kalanlar arasında, bir nevi sınır gibi ve alışılagelmedik bir şekilde davranılan burada kafayı yiyor. aslında ben kimseyi suçlamıyorum hatanın temeli bende, sonuçta kendi yediğim bok ceremesini de ben çekeceğim ancak yine de bazı şeylerde bir yanlışlık var ve bu benim için de var. çok alakasız konuşuyorum biliyorum ama zaten bu entryi sadece ve sadece kendim için yazdım ben anlasam kafi, başka anlaması gerekli değil kimsenin. aslında ilk başta olaylar dedim olaylar demek bunun için yanlış kaçar durum demek daha doğru, hepimiz dışarıya bakıyoruz ve kesinlikle çeşitli şeyler hoşumuza gitmiyor ancak bunun her durumda olması da bence gerekli bir şey değil, tabi her şeyi sevemeyiz ancak bazı şeyler yine de olması gerektiği gibi olmalı diyor insan. en azından inisiyatif elindeyken olması gerektiği gibi yapmaya çalışıyorsa. ama herkesin hataları olur, benim de oldu; gözümün önünden gitmiyor ama hatalarım, hiçbirini unutmadım ve bir daha unutmamak üzere kendi içime kazıdım. ama baz şeyler vardır ki önemlidir, yani senin için önemli olmasına gerek yok ama genel olarak önemlidir ya da özel olarak da önemli olabilir yine de seni ilgilendirmeyedebilir "sikimden aşağı kasımpaşa" dersin, ancak bunu herkes diyebilir, ama bazı insanlar demezler. hata demeyenlerde midir acaba, yoksa diyenler bir gün hatalarını anlayacaklar mıdır?
evet ben sizlere sesleniyorum, bütün bozukluklar, yanlışsınız. bırakın böyle olmasını, bunun akla gelmesi bile üçüncü kişi ağzından anlatılınca kötü görünüyor. kimi kandırıyorum, ben de yaptım, ama bunlar yanlış doğru değiller. mecburiyet mi acaba, ya da telafi belki. bir hata başka bir tanesiyle telafi edilmez ki. ama her hatadan sonra diğerleri çığ gibi gelir. yalan da böyledir, kesinlikle bir tanede kalmaz bunlar her zaman çoğalmak ve iliğine kadar sömürmek isterler insanın. peki söylediğimiz tüm yalanların bir anda ortaya çıkması ne kadar da korkunç olmaz mı? ancak bu korkuyla yalan söylemek de bizim çok da doğru olmadığımızı gösteriyor belki. her yalan elbet ortaya çıkar, en akıllıcası bile.
neyse ilk başta ne anlatıyordum, bugün çok enteresan gün oldu. bir planım vardı, ama bunu yapamadım ve sabah kalktığım andan itibaren olanlar beni hayrete düşürdü. planımın yerini başka bir plan aldı zaman geçti ve aklımın ucundan dahi geçmeyen şeyler oldu. sakınan göze çöp batar sonuçta, son zamanlarda ne zaman aklımda bir konu olduysa oradan garip bir gedik aldık. ha bugünküler gedik miydi dersek, kimisi öyleydi kimisi değildi. gedik olmayanlardan bir bok oldu mu onu da bilmiyorum.
bugün bana kimse çok inanmadı, siktir oradan dediler. ama ciddiyim, şu ana kadar hayatımda çok fazla söylediğim şeylerde dalga geçen bir insan olmadım, ancak yine de taşşak geçiyorum havası oluştu insanlarda. hala içgüdülerimizle yaşıyoruz, tercihlerimizi beynimizle değil temel ihityaçlarımıza göre yapıyoruz ve ben bu doğrultuda tercihlerimde en ufak bir enteresanlık görmüyorum. kaç gündür gittiği her yere yürüyen, makarna ve tavuk yiyerek ve dizi izleyip bulmaca çözmekle uğraşarak geçirdiğim için biraz da enteresanlık olsun isterim. sik gibi durmaktan daha iyidir sonuçta.
bazen böyle olur zaten, durduk yere dellenirim. ne zaman dellendim bilmem, niye olduğunu asla bilmem. ha bir de maç izliyorum haksızlık etmeyim kendime yine de. neyse lafı toparlıyordum en son ve her dellenmemde aklıma şu gelir ki ben aslında hırslı bir insanım ve şu ana kadar kendi kafamın içinde ya da çeşitli sosyal ortamlarda konuştuğum şeyler, genellikle aklıma gelmiyorsa da gerekli zamanlarda hepsini bir bir hatırlıyorum. yine alakasız sinirlendiğim bir gece ve yine kafamın içine birçok şey doldu, daha önce de olmuştu ve biliyorum ki sabah uyanınca hepsi yine kafamda olmayan şeyler olmaya devam edecekler gerekli zamana dek ancak aklıma son olarak da şu geliyor ki. kimse bize bir şey vermez bunları ancak biz alabiliriz.

topuklu ayakkabı giymeyi sevmiyorum.

allah tan ramazan geldi de düğün dernek işlerine ara verildi.

şimdi nolacak biliyor musun
Yeni bir insanla tanışacağım aynı tripler aynı geyikler aynı tavırlar...
Hiç çekilecek gibi değil.

herneyse uzun süreli ilişki dedik neymiş dedik. Ciddi ciddi baktım da özendim.
Bi boku yokmuş.

"evlenme" ben ettim sen etme, tünelin ucu bombok bir yere çıktı diyen abilerimize selam olsun.

Kitap okumayı çok seviyorum, geçen 2 saat yol gittim el altı kitaplarından 8,9 tane aldım ama yatağımın altında saklıyorum babam kızıyor kitap okumama

Bir kız vardı 2, 3 kere aglatmıştım bana aşıkmış, bilmiyordum özür dilerim

Geçen gün çocuğun birisi apartmanın önünde hüngür hüngür ağlıyordu, kapıyı açmayı becerememiş çünkü. Onun yerine ben açtım kapıyı, ağlaması kesildi. Kendimi kahraman gibi hissettim, bazen böyle hissederim kendimi size de oluyor mu?

1 saat sonra babam kapımı açacak, ben uyuyor taklidi yapacağım ve o evden çıkınca kitap okumaya baslayacagim

itiraf ediyorum sölükatan alır spor gibi bi başlık açıp ünlü olmak isterdim bu arada 300. Entry'i sana yazıyorum benim için büyük insanlık için küçük lan yanlış oldu bu neyse.

4 saat connecteddan konuştuğum kız hiç twitter falan sormadı. halbuki muhabbet de iyi gidiyodu

Ben sadece kaybettiklerimi özlerim, vazgeçtiklerimi değil.

platonik aşık olduğum kızdan, çıksam üç gün sonra biteceğinden korkup kaçtım, senelerce başka bir kızla birlikte oldum. üç dört defa falan bıraktım ama kız bırakmadı. ondan da kurtulmak için ilgi falan göstermedim, sonunda da bıraktı zaten. bir taraftan uzun ilişki sonrası yalnızlığın keyfini çıkarırken, "ee şimdi ne bok yedim lan ben?" diye de düşünmüyor değilim.