sözlük yazarlarının isyanları

Ölüyorum. Ama öyle böyle değil. Okula gitmek istemiyorum. Yerimden kalkmak istemiyorum. Ayaklarım ısınsın istiyorum ve ardından sonsuz bir uyku...

Ankara'da toplu taşıma gereksiz şekilde pahalı. Öğrenciye otobüs 1.75 daha bunun aktarması var. Yaşlılar desen bedava diye ekmek almaya sincan'dan natoyolu'na gidiyorlar.

Abi sabah "bugün herşey iyi gidecek, hiçbir şeye sinirlenmeyeceğim" diye uyanırken, 1 saçma sapan soru bile bütün günümü zehir etmeye yetebiliyor. Sonuç olarak kırılmış bir kaç kalp ve bir kaç ev eşyası kalıyor geriye. Monitöre bile eğik açıyla bakıyorum şu an. Onunda ayağını bugün kırdım.

yine bir final haftası ve ben yine boğaz iltihabından ölüyorum. yeter ya her sene her sene hatta her dönem vize final zamanı ben hastayım. tam ders çalışasım geliyor hasta oluyorum.

buradan yaşadığım binaya isyan ediyorum.

tüm dairelere elektrik gelip hatta benim sayacıma bile elektrik gelip benim daireme gelmemesi ne demek. ne sorunlu ne problemli evsin. iki senedir bıkkınlık getirdin. 142 lira elektrik faturası ödedim. ne demek ışığımın yanmaması prizimin çalışmaması.

taşınmaya ramak kaldı bak. o daireyi ben adam ettim. ben tatilden dönene kadar kendine çeki düzen ver.

Insan durup dururken ölür mü be? karpuz kesti babam gelsene.

Sözlük modlarinin günlerdir yazarligimi onaylamamasi sonucu dahil olduğum ruh halinin yansimalari.

"bu ne kadar saçma çaylaklık sistemi" diye isyan ettim şuan.

Bu uç hava değişimi nedenleriyle istanbul daha da dayanılmaz bir hale geldi, ve kaldığım dersin bütünleme tarihi tam 12 gün sonra olduğu için bir süre daha buradayım. Eve gitmek istiyorum. Ev yemeği istiyorum. Havaların buraya nazaran daha iyi olduğu memleketimi istiyorum. Kısacası defolup gitmek istiyorum sözlük.

Önyargılı insanlar. Önyargılı insanlar bence çok mal.

okumadan sadece entry giren yazarlara isyanım var sözlük!

önyargılı insanlara önyargılı bakan insanlar çok mal.

En büyük isyanım anneme. Hala tabakla peşimde.

bastırılmıştır.

isyanım kapitalist sisteme...

Eşek gibi çalışmak zorundayız amk, hani bize tatil ?

Sacma sapan herkesin ben asciyim diye televizyon da program yapmasi. Otlu tereyag yapacakmis. Aman ne buyuk olay. Nerden buluyorlar bunlari anlamiyorum.

saygısızlık yapıp saygı bekleyenler... ercüment çözer gibi olup, hepsini avlayalım mı illa ?

selamün aleyküm hafız. kusuruma bakma gece gece yine beynini s*kicem. Ama mevzu derin, mevzu ağır ve de mevzu sonsuza dek aleyhime sonuçlanacak şekilde kapanacak.

burdan bi özet gecerek hatırlatayım sana. yaklaşık 10 yıl once bilmeden hayatımın hatasını yaptım, aşık oldum. fakat utangaç ve panik olduğum için bi defa bile açılamadım kıza. sonra araya "mesafeler girdi, insanlar girdi." derken farklı dünyaların insanları gibi bişey olduk. buna rağmen yine sevdim yine sevdim. onun bundan haberi oldu mu? bilmiyorum. sonra bi gün(yaklaşık 4-5 yıl önce) facebooktan bunun doğum günü bahenesi ile bi kontak kurmaya çalıştım. amacım hediyenin arasına ufak bi not yerleştirip bütün derdimi anlatmaktı. sonuç heyecan yüzünden notu yerleştirmeyi unuttum. aslında unutmasam bile o notun hiç bir işe yaramayacagını ondan sonraki hafta başka bi lavukla birbirlerine facebookta açık açık ilan-ı aşk ettiklerinde farkettim. ondan sonra da neyse dedim bu işin olacağı yok bari sınava yükleneyim dedim, olmadı. bende hem kafayı toparlamak hem de ilim irfan öğrenmek amacıyla yurtdışında okumaya karar verdim. Gittim üstüne memleket hasreti bindi. aradan zaman geçti, sene oldu 2016. Bu kız bu lavukla nişanlandı. Aslında olmasını beklediğim bir şeydi, kendimi de bu duruma alıştırıyordum. Ama beklenen olunca sırat köprüsünün hiç de düşündüğüm gibi olmadığını gördüm. çok ağır oldu be hafız. inancım olmazsaydı çoktan intihar etmiştim. neyse dedim." şu okul bitsin askeriyede terhis bırakırım. en azından memlete faydam olur " diye düşünürken bugun o kızın kınasının yakıldıgını evlendiğini gördüm netten.

ipler koptu. Gemiler yakıldı. Köprüler yıkıldı hafız.

Ben o kızı 10 yıldır seviyorum ya hafız. Bundan sonra seviyorum diyeni cümle alem siksin.
Beynimin içinde bi tilki misali dönüp dolaşıyor ya. O tilkiyi yakmak için tüm devrelerimi yakarım hafız.
Bu benim dünyadaki en çetin sınavımdı hafız.
Bu benim dünyadaki sırat köprümdü hafız.
Ben köprüye geçtim. Köprüden döneni, geçip de o köprüyü yıkmayanı siksinler.

Not: Gönül isterdi ki, içimin tüm yangınlarını tüm çevreme, özellikle de aileme göstermeyi isterdim lakin bizimkilerin bu konularda odunsu oluşları ve muhafazakar olmaları yüzünden buraya yazmak durumunda kaldım. Herkeslere iyi günler efenim.

Sabah erken kalkmak, çalışmak.

Sabahın 8sinde işine de fransana da...

Bir bok bilmedikleri halde her ise yorum yapan insanlara deli oluyorum.

Her boka burnunu sokan insan: Yaniii bence bu okulla olacak is degil. Pastacilik felan.

-ama sektor yavas yavas alaylidan egtimliye kayiyor. Sadece ascilik ogrenmiyoruz ki daha cok yonetici olabilme odakli egtim veriyorlar. Muhsebe, girisimcilik, gida muhendisligi dersleri.

Her boka burnunu sokan insan: hanginiz yoneticisiniz. Kac kisi yonetici oldu sizden. Mezun olup da kim yonetici olmus.

-zaten mezunlar yeni yeni veriliyor cogu okulda. Bole bir sey mumkun degil.

Bok. Her boku bilen insan modeli tip1. Yani insan ezmem normal de ama asagi da tek yaptigin et kesmek allasen. Ne yorum yapip duruyosun.

Garip bir halde yazarlık beklemek. Şu an isyanım bu. Zaman ne getirir ne götürür belli olmaz ama. Inşaallah yeniden yazar olurum. Evet.

Simdi calistigim yer de dort usta, bir kasap, iki patron, iki garson, bir bulasikci, iki tezgahtar ve nihayetin de ben varim. Ilk ise girdim. Benim ustam diger tum herkesi ikinci gun de gomdu. Bu bole abaza bu bole yavsak. Ucuncu yada dorduncu gun bana whatsapptan yurumeye basladi. Hem de baya bel alti vurarak. Haftasin da gomdugu kasap beni tum sosyal medya hesaplarindan takip ederek edepli edepli cizgisinden cikmadan yurumeye basladi. Daha sonra bu sezen benim ustam buna sinirlendi yani banane de o bole serefsiz demeye basladi. Kasap sanirim durumlari diger ustaya anlatti. Sirita sirita maruz kaldigim espirden sonra ortaligi ayaga kaldirarak muhattabi kestim.

Lan mutfak alttarafi ya. Bole sacma sapan bir yer oldu. Cok kafami bozarlarsa hepsini birbirine ifsa edip ortaligi ayaga kaldirip istifayi basmayi dusunuyorum.

Ogrenci evin de bu sene arkadasimin mezun olmasindan sonra tek kaldim. Ve yeni kazananlardan iki kisi yanima aldim. Daha dogrusu kalabilir miyiz dediler tamam dedim. Tam bir hafta ev ustune konustuk. Oyle yapariz boyle aliriz dedik. Onlarin okulunun bir hafta erken acilmasindan dolayi dun okudugum yere gunu birlik giderek onlara evi actim. Odalari yani uc senelik tum duzenimi degistirdim. Sirf soguk oda da uyumasinlar diye. Ve bu sabah uyandigim da canim biz evden ciktik da kusura bakma diye bir mesaj aldim. Bahane de ya canim uzaktayiz ya ailelerin gonlu eve razi gelmedi. Ee sen basta beri benimle ev ustune konusuyorsun. Simdi mi aklin basina geldi. Herseyi gectim. Ya ben tek basima evde kalmaktan korkan biri olsaydim. O zaman son bir hafta da kimi bulurdum? Cok sukur ki tek basima yasayacak maddi ve manevi gucum var. Asil beni isyan ettiren insanlarin iki yuzlulugu nankorlugu. Yaziklar olsun burdan ole insanlara.

Zalimin zulmüne alemin sessiz kalması.