sözlük yazarlarının en son ağladığı şeyler

3.5 yıl önce kaybettiğim anneannem için ağladım.

az önce. çok sevdiğim biri kalbimi kırdığı için. daha da fenası, bunun farkında olmadığı için.

Başka biri ağladığı için. Çok zor dayanırım.

Dayım vefat ettiğinde ağladım,heralde ilkdefa okadar çok ağlamıştım.onun için sevdiklerinize sıkı sıkı sarılın ölümün ne zaman geleceği belli değil.

1999 depreminden bir hafta sonra yumurtadan henüz çıkan ve neredeyse elimde doğan muhabbet kuşumun, 2012 yılında 13 yaşındayken yine ellerimde can verdiği an sağlam ağlamıştım en son.

bir kaç hafta önce çok sinirlenmiştim. cidden feci sinirliydim. duvarları yumruklayarak sakinleştim zar zor. hala elim acıyor. sinirlendiğim kişiyse tam bir ibine. şerefsiz.

derya aglatmistir heralde. belki sevincten belki kederden belli olmuyor.

üç kişi beni dövünce ağladım, aslında ağladığım dayak yemek değildi sayı fazla olunca duygusallaştım, sonuçta üç kişi geliyorlar ve senin için, seni sen olduğun için dövüyorlar. yeter artık anlatamayacağım.

3 gün önce sevdigim ama sevilmedigimi dusundugum kisi yuzunden agladim.

Gururumla oynandığı için ben yine sonunda gururumu hiçe sayıyorum yine ezik oluyor kaybeden oluyorum o da koyuyor aslında ama karşılığında alabileceğim şey için katlanıyorum ama sonunda göt gibi kalıcam onu da biliyorum. Ne yaparsın benim kaderimde birilerine ayak bağı olmakmış ya da bir yolcuya han olmak sonunda yolcu gider ben yine bomboş ıssız. Bensiz daha mutlu olacak belki ama bensiz daha mutlu olacak diyemiyorum işte acıyor lan bensiz mutlu olacaksa hiç olmasın daha iyi lan niye bensiz mutlu oluyorki piçlik de yapmıyorum kotu biri de değilim ne boktan birşey lan bu his, şerbetli tatlıların dilde bıraktığı o guzel tattan sonra boğazda kalan o acı his gibi yakıyor içimi bitecek gibi de gelmiyor ben de pısırık gibi korkuyorum bütün hayatım boyunca onsuz acı içinde olacağım diye oysa ne kadar basitmiş unutup çekip gitmek oralarda.

dün yaptıklarımı düşünüp ağladım.

baba özlemi.

David Tennant'ın "I don't wanna go" repliği.

sinir, bıkkınlık ve yalnızlıktan ağlamıştım evet.

hayatimi ona adamak istedigim kizin kalbimde sana dair bir sey bulamiyor demesi uzerine.

Canımdan çok sevdiğim dayımın vefatını öğrendiğim an.

Gerçekten ölüm hiç de anlatıldığı gibi değildi.

Dedenin vefatının üzerinden 3-4 ay geçmişti. Yavaş yavaş sesi görüntüsü akıldan giderken kuzenim telefonundan video açtı. Dedem ve anneanem karşılıklı türkü söylüyorlardı. Sesini duyunca dayanamadım koy verdim kendimi.

soğan doğuruyordum.

Leyla ile mecnun izlerken ağladım en son.

insanın kendine ettiği zulmü başka hiç bir canlı cansız yapmazmış anladım. insan kendine çok kızamıyor, seviyorsun işte kendini lanet olsun. En son kendimi düşürdüğüm duruma ağladım, dersimi aldım.

beşiktaş-liverpool penaltılara giden rövanş maçı sonrası. öyle bir sevinç yoktu.

Hatırlamıyorum. Duygusuz pezevenkte değilim ki ben.

geçen dönem takdir belgesinin yanında onur belgesi alamadığım için ağlamıştım.

annemin süs eşyalarına 2.5 milyar borç yaptığını duyduğumda. ulan ye, iç, gez ama süs eşyası ne annemmm gülümmm

beni terk eden geri zekalı, ruhsuz, pislik, fenalık eski sevgilim için.
pişmanım.