bugün

sözlüğün muhtelif yerlerinde kendi ismiyle karşılaşan yazar hissiyatıdır. hissiyatımı örneklerle veremiyeceğim, zira ismimin öğrenilmesini istemiyorum ben. yok hani utanılacak bir ismim yok veya kız mız değilim ama ne bilim sözlük etiğine aykırı buluyorum.( ne demekse )

ancak isminiz garip bir yerde geçiyorsa, örneğin " murat koyum da turat " gibi, şimdiden söyliyim muratlar alınmasın, örnek veriyorum. teşbihte hata olmaz di mi muratcım, ekşileme, bak anaa... neyse, bu tip bir yerde geçiyorsa kendinizi kötü hissediyorsunuz, müdahale edeceksiniz ama eliniz gitmiyor. bir de sizle adaş olan sevmediğiniz biriyle ilgili espri filan varsa allah o zaman kan beyne sıçrıyor.

kısacası sözlükte isim istemiyoruz. sanırım (oylara göre değişecek yazar söylemi).