bugün

insanların tipi, sesi, fizilsel ve maneviyatlarına sürekli bir linç var. dışarda herkes normal saygılı olsada sosyal medyada kimse kimseyi beğenmiyor.
manken olacak tipte kişilere tapacaklar bile sosyal medyada olumsuz yorum yapıp ilgi çekmeye çalışıyor.

ilginç bir yer cidden. maskelerin ardındaki o narsist kişilikler...
Sosyal medya eğlence amaçlı kullanılıp tarında bırakılmalı. insanlar her boklarını çekip atınca tabi dalga geçerler. Başka türlü dark mizahçılar nasıl ekmek yiyecek.
(bkz: siber mobbing)
(bkz: cyber mobbing)
psikolojik linç yeri olmasından da öte sosyal medya zaten başlı başına bir psikolojik şiddet aracıdır. üstelik insanlar bu araçla kendi kendilerine şiddet uygularlar. bu bakımdan türünün ilk örneğidir. yahu ne diyorsun sen be kardeşim? kafan mı güzel? manyak mısın? diyorsanız ufak bir örnek vereyim. evde oturuyorsunuz, elinizde telefon, telefonda instagram açık. instagram'da çocuklar birbirlerine püskevit ikr... pardon bu başkaydı. neyse devam ediyorum. instagram'da görüyorsunuz ki ortadoğu ve balkanlar'ın en itici insanı olarak tanıtabileceğiniz arkadaşınız erdemli, dürüst, kibar, hali vakti yerinde, yakışıklı ve zeki bir adamla bostan bostan fotoğraflarını döşemiş ana sayfanıza. sizse bütün kültürel birikiminiz, bildiğiniz üç dil, görgünüz, güzelliğiniz, hoşluğunuzla evinizde tek başınıza kös kös oturuyorsunuz. erkekler bu hikayeyi kendine uyarlasın.

ne hissettiniz şu an? ah bebeklerim, elinize mikrofonu alıp bulduğunuz ilk kürsüye çıkıp "kadere bak, kimler kimlerle beraber?!!!" diye bas bas bağırarak isyan etmek istiyor olabilirsiniz. haklısınız. peki ya o dört dörtlük sandığınız erkeğin aslında psikopat olduğunu ve arkadaşınızı her gün canından bezdirdiğini, arkadaşınızın da sırf gösteriş yapmak amacıyla o fotoğrafları zorla paylaştığını bilseydiniz?

sosyal medya, insanların sahip olmak istedikleri ve olamadıkları hayatları, kendi hayatlarıymış gibi sergiledikleri bir vitrindir. burada herkesten değil, sosyal medyada yirmi dört saat her şeyini paylaşıp aşırı mutlu pozu veren insanlardan bahsediyorum. bu ülkede, bu şartlarda, bu buhran halinde bir insan gerçekten o kadar mutluysa mutluluğu toksik kendisi de ruh hastasıdır zira. partilerde gördüğünüz süslü, şişirilmiş, rengarenk balonlar misali oraya buraya iliştirilmiş hayatlara bakıp kendinizi ve içinde bulunduğunuz durumu o hayatlarla kıyaslarsanız psikolojik sorun sahibi olursunuz. yapmayın.