sofraya oturur oturmaz tuza şekere davranan insan

ön yargılı insandır.

sağlığını düşünmeyen insandır.

savaş dönemlerinde yaşamış, stoklu çalışan insandır.

(bkz: davranma benimkidir)

(bkz: ben). sofraya oturduğu gibi yemeğin tadına bakmadan tuzun yarısını yemeğine döken; sabah kahvaltısında çayına minimum 4 kaşık şeker atan insandır. geçen gün babam; çayıma şeker koyarken gördü ve o inanılmaz diyalog gerçekleşti:

-kızım yanlış yapıyorsun
+ne alaka baba ya? şeker koyuyorum işte.
-çayına şeker koyma; çayını, şeker kutusuna dök, öyle iç.
* * *

(bkz: tuzu abartma gözü karartma)

dante gibi yolun ortasında olduğu zamanlarda * bilumum hastalıkların baş göstereceği insandır.