sobalı evde büyüyen çocuk

hala sobalı evde yaşamaktadır...

açlığa talimlidir.

Maşınga kuzine volkan odun, hepsinden vardı dönem dönem. Doğalgaz daha hesaplı demişler, değil. Kış boyunca 2 ton kömür 1 ton odunla adamakıllı ısınıp verdiğin parayı, en iyisi 6 ayda doğalgaza verdiğin halde yine ısınamıyorsun. donuyorsun sonuçta. külfeti var elbette. Sadece evdeki değil yaktığım, işyerinde de büyük kömür sobası vardı. iyi de yakarım. Şimdiki gibi öyle kar serpiştirmezdi. Yağdığında diz boyu yağardı mübarek. 2 hafta her yer kar. 90 lı yıllarda çalışma 8 saat de değildi henüz, 12 saatti. Akşam 7 sabah 7 Gece vardiyası. Uyku bastırır, etraf sakin, in cin top oynuyor, çıt yok, kimsecikler yok yalnızsın. gece saat tam 03:00 olunca, hemen bir çay demlerdik, yandaki boyahanenin güvenliği bekçi dayıyla. Dokumacı arkadaş ben ve o bekçi dayı, 3 kişi. Sohbet muhabbet, Yarım saat mola. Gözlerin açılır Çakı gibi olusun. Evi yakındı, Bazen patron baskın yapar uyuyan var mı diye kontrol ederdi. O çayın ve muhabbetin tadı yok hala..

Üstünde patatesini pişirirsin.
Soğuktan gelince mükemmel olur.
Bunun yanında isi pisi çok olur.
Kül alması olur. Odun kömür taşırsın.

Ne güzeldi ,banyodan çıkınca yanına giderdik.portakal kabuğu koyardik üstüne.cay demlerdik.klima doğal gaz hikaye .

Yalnız değildir.

benim evimde hala soba var aq. neyi var ki sobalı evde olmanın?
türkiye nüfusunun % 100"ü şehirde oturmuyor gençler. köy yeri candır, aklınızda bulunsun.