bugün

Toplumu yöneten veya yönlendirenler gerek inanç gerekse demokrasinin gerektirdiği temel eğilimlerden uzaklaşıyor, din ve demokrasiyi kendi çıkarları için araç olarak kullanıyor veya böyle yapanlara kulluk etmek zorunda kalıyor ise sosyal çözülme kaçınılmaz oluyor, güvensizlik büyürken bayram günleri anlamı gereğince yaşanamıyor. Bu akıntıya kapılmak veya çıkmak için çaba harcamamak zaman için insani değerlerimizi tüketiyor, bizi yozlaştırıyor. Eski bayramları anmak önemli, ama yeniden o havayı yaşamak ve yaşatmak daha önemli. Hepimiz önce kendimizden sorumluyuz insani değerler açısından olumsuzdan uzaklaşmak, olumluya ulaşmak adına kararlı olmalıyız. Bu kararlılık kutlanmaya, paylaşılmaya değer bir hedeftir, başkaları ile aynı özlemde buluşmak direncimizi arttırır. Bunları düşünüp paylaştıkça, uyanmaya ve kendi irademizi yeniden harekete geçirmeye başlayabiliriz. Şikâyet etmek sorunlarımızı çözmüyor. insanca yaşamak, inanç sistemi ve demokrasinin temel ilkeleri benimsenmeden mümkün olabilecek bir şey değildir.
gammaz butonunu kullana kullana eskitsek bile hala davarca başlık ve entrylerle karşılaşınca verdiğimiz tepki.
(bkz: ananı da al git)
(bkz: bi şey yapmalı)
(bkz: cozum uretmek zor en iyisi problem uretmek)