sigarayı bırakmaya karar verilen an

Kalp krizinden hastanede yatarken, oglunuzun gozlerinizin icine bakip ''baba olme.'' Dedigi andir.

saçma sapan bir andır.
olum kaç kere yaşıyoruz bu hayatı da, niye zevklerden mahrum oluyoruz.

Buz gibi yalan olan andır.

Dündür. nikotini falan geçtim de verdiği keyfi bir daha tadamayacak olmanın acısını hissettiren andır. sigarayı bağımlılık yüzünden değil, keyif yüzünden içiyordum. fitness'a geri dönünce bırakacaktım ve bıraktım. hayırlısı. ama keyif pezevenginin teki olduğumdan pek kolay olmayacak gibi. ayrıca eklemek isterim ki eski bir astım ve verem hastasıyımdır. ölüme meydan okuyorum. *