sevgili ile buluşmak için oyun konsolunu satan mal

sıcak bir yaz günüydü. hava buram buram salaklık kokuyordu.

bir embesil düşleyin ki hayatta en sevdiği şey play station 2 oynamak olsun. o vakit 3 yok tabi. 2 var, ps2'si olan da popüleritesi kendini aşmış, enginlere sığmamış şahıstı hani. cipslerin havada uçuştuğu, kolaların geyirtiye kadar fondiplendiği inanılmaz pes partilerinin ev sahipliği şahsıma aitti. direksiyonla oynayıp 4 joyistik sahibi pes sevdalısını farkla yenecek kadar hayvanlaşmıştım. olsun gurur her şeyden önce gelirdi.

o yaz kuzenimin bana kankasının beni gördüğünü ve beni beğendiğini söylemesi, benim de ak-45 görmüş cod'cu gibi atlamamla her şey farklı bir boyut kazanmıştı. artık bir kız arkadaşım vardı. o benimle buluşmak isterken, ben neden oturup tekken oynamadığımıza bir anlam veremiyordum. jin kazama ile yumruk sallayıp eddie ile kafanın üstünde dönmek varken, sinemaya gidip karanlıkta sevişmek çok saçma geliyordu. olsun gurur her şeyden önce gelirdi.

velhasıl...

bütün bu çıkma tekliflerini geri çevirmek mümkün olmadı. iyi güzel de... bir kızın bir çıkımlık masrafı 100 tl'yi buluyordu. bende liseyi yeni bitirmiş üniversiteye gideceği günü bekleyen masum bir öğrenciydim. allah belamı vermişti. ancak gurur her şeyden önce gelirdi. kendimi ezdiremezdim. bütün nakdi ve duran varlıklarımı gözden geçirdim. duran bir şey yoktu maalesef. nakdi varlıklar ise haftalık oyun giderlerimi zor karşılardı. oyun mu? tabi ya... yapacak bir şey yoktu. elimdeki tek değer oyun konsolumdu. kıza da nereden tutulduysam... yaklaşık bin tl harcadığım sistemimi satmak zorundaydım. üstelik sadece 200 tl verdi fırsatçı konsolcu. çok güzel bir buluşma oldu. sinemaya da gittik, seviştik de... olsun gurur her şeyden önce gelirdi.

1 ay sonra kız benden ayrılmak istedi. olsun gurur her şeyden önce gelirdi.

ulan o değil de popüleritem de eridi; pes de gitti tekken de. hatta kız da gitti. tam bir maldım. olsun gurur her şeyden önce gelirdi.

vesselam...

mal değildir en asil duyguların insanıdır.
bir oyun hastasının yapacağı en büyük fedakarlıktır. ama yinede kıymet bilinmez o ayrı.

konsolda oynadığı maçlarda yenildiğinde kol bozuk demeyecektir artık. maç oynayacağı bir konsolu olmayacaktır.