bugün

Aşk acısının doruk noktasıdır.

Yüzünü zaten çoktan unutmuşsundur da,sesini bile hatırlayamazsın gecenin kör vaktinde.Daha doğrusu sesini hatırlayamadığını farkedersin.

Başka sesler,başka tonlar konuşur sevdiğinin belleğine kazınan son veya en güzel sözlerini,ama yok o hiçbir zaman kendi sesinde konuşmaz artık zihninde.

Ne seni seviyorum,ne de beni bir daha arama derken..
yüzünü unutmakla başlayandır. zamanla sesi de gider aklından, ezberinde cümleleri kalır sadece -çok sürmemek kaydıyla-

ilk zamanlar hatırlamak için beyne doğru sikişler olsa da, kısa bir süre sonra bi bok kalmaz. azalarak biter...

dert edecek bir şey yok yani. kalbi seninle değilse, sesi de olmasın.
ohh dedirtir insana şükürler olsun ya rabbim denilir.
şarap damardaysa unutmak için sala beklenir.

ihanetin unutulmasıdır, unutulmaz.
yüzü hep kalır gözünün önünde de sesi yıllarr sonra yavas yavas kaybolur kulaklarından. Hele bir de dönülmeyecek, ulasılmayacak bir yere gitmişse. Ne kadar ugrassan da nafile zamanın acımasızlığı galip gelir, hatırlayamazsın sesini...
bahsi geçen sevgiliyse, önceden tedbirli davranıp onu sesinin bir harika olduğuna inandırıp hatta herhangi bir şarkıyı 'bizim şarkımız' ilan ederek o şarkıyı söylediği ses kayıtlarını isteyerek sorunu çözebilirsiniz. *
dünyanın en kötü şeyidir. hele ki sesi unutulan kişi vefat etmişse. çünkü bir daha o ses ne duyulabilir, ne de hatırlanabilir. çok sancılı bir süreç başlamıştır geride kalan için. önce anılan silinir yavaş yavaş, ardından ses gider.. sonra bir bakarsın yalnızca adı kalmış, sanı kalmış...
zamanla alışılacak şeydir. ölen de giden de onla yaşamanızı değil, hayatınıza devam etmenizi ister.
Belki sesinin tam rengini hatırlayamazsınız fakat her seste ona benzer tını, vurgulama, ton bulabilirsiniz. Hatırlayamamak o rengi bulmaktan iyidir. O andan itibaren öyle yer eder ki düşüncelerinizde sonunda dibin de dibi olduğunun farkına varabilirsiniz.