serdar ortaç ve demet akalın ın ülkücü olması

iki büyük türk düşünürü, milliyetçisi ve vatanseverin ülkücü olmaları durumudur. serdar ortaç'ın çatal bıçak fırlatarak bir dönem ülkücülerin prensi olduğunu unutmadı tarih.*

bir zamanlar ahmet kaya için laf eden şarkıcıların, nasıl da ülke yönetimine göre tavır takınan ünlülerimiz olduğu bilinmekte.

tanım: "şarkıcı geçinenlerin siyasi görüşü olmaz, siyasi çıkarı olur" dedirten düşünce.

ülkücülerin kabullenemediği gerçektir.

özellikle serdar ortaç, gerek asker kaçağı olması, gerek 10. yıl marşını söyleyerek gaza gelerek ahmet kaya'ya çatal atması, gerekse her an ''vatanseverlik'' vurgusu yapan boş beleş bir insan olması ile tam bir ülkücüdür.

bir çakma solcunun zihninin çalışma şeklini bize gösteren tespitler yığını.

demek ki serdar ortaç'ın ya da demet akalın'ın "ülkücü" olması tüm ülkücüleri bu iki şahıs gibi yapıyor. demet akalın ve serdar ortaç'ın ne kadar "ülkücü" olduğunu bir kenara bırakalım ve çelişkiler kuyusuna atlayan bir çakma solcunun dramını izleyelim.

ahmet kaya konserinde apo'yu özlediğini belirtmektedir.
bu zihniyete göre tüm solcular ahmet kaya gibi düşünmekte; apo'yu özlemektedir.

örnekler çoğaltılabilir ama gerek yok. varlığını birilerinin düşmanlığı üzerine kuran bir zihin başarısızlığa mahkumdur. ki görüyoruz da bunu zaten.
zavallı.