seni çingenelerden aldık

bir abi terörü cümlesidir. kızsanız ve bir abiniz varsa bu sözü duymama ihtimaliniz yok gibi.

çocukken yaramazlık yapınca bana da derlerdi.
sonra araştırdım çingenelik kötü bir şey değil. hatta gayet keyifli.
ondan sonra da seni çingenelerden aldık deliklerinde hiç siklemedim bi daha. deliye döndüler.
görsel

benim için geçerli olabilecek bir önermeydi.

yaş 1 - 1,5 arası. 9 aylıkken yürümemden de anlaşılabileceği gibi çok hareketli bir çocukluk geçirmişim. özgürlüğüme de düşkünüm bu arada. bir gün annem mutfakta bulaşık yıkarken, babam da beşiktaş'ının maçını izlerken açmışım dış kapıyı, apartmandaki merdivenlerden inip yağmurda ana caddeye yürümüşüm.

sonra mahallenin delikanlıları bu dibi değil mi nan diyerek almışlar kucaklarına beni. eve kadar götürüp çalmışlar kapıyı. o saate kadar annemle babamın evde olmadığımdan da haberi yok bu arada.

yemin ederim nasıl bir sorumsuzluk. ilk çocuğum nan ben. agu deyişim, üç beş adım atışımla dünyalar onların olacağına oturmuş maç izleyip bulaşık yıkıyorlar.

zaten ismimi de böyle koymuşlar.

(bkz: sözlük yazarlarının isimlerinin hikayesi/#28217849)

velhasıl gençler, o gün mahallenin çocukları olmasa şu anda kim bilir kimin çocuğuydum.

romantik ruhumu o gün orada bıraktım sanıyorum. 1.5 yaşında yağmurda ıslanmak da nedir, hem de tek başına. *