bugün

bazen birileri gelir hayatınıza, aşık olmak gibi değildir bu.
bir şeyleri çağrıştırır, kahveyi, kediyi, sonbaharda moda sokaklarını...
johnny cash parçalarını hatırlatan birileri, yağmuru hatırlatır sana...
depresif bir huzur verir.biliyorsun, eğer tanıdıysan o kişiyi.

sonra bir gün çıkar ve ''artık seni sevmiyorum'' der.
en zoru sevdiğini son kez görmek mi, yoksa son kez gördüğünü bilmek mi?

neyse çok uzattım.çok da yazmak istemiyorum hatırlamamak için.
william shakespeare'den bir kubleyle son vereyim yazdıklarıma;

madem bu dünya yok olacak birgün, o halde insan sevginin bitmesine neden üzülsün...kader mi aşkı kovalar, aşk mı kaderi, henüz kimse çözemedi bu bilmeceyi...o halde kaderimiz olan aşka değil de, aşkıyla kaderimizi değiştirenlere içelim.

ve yine shakespeare'den; sen yine evlenmeyeceğine inan, inancın değişir kocan öldüğü zaman, diyor ve umudunuzu kaybetmemenizi diliyorum...
Ben seni hala seviyorum da seni sevmeyi eskisi kadar sevmiyorum. (En temizi)
(bkz: yılmaz erdoğan)
Artık sevmiyorum. Birisinde sizi zaten sevmeyen birisi varken diğerinde daha önce sizi sevmiş birisini ya da sevdiğini sandığıniz birisini kaybetmissinizdir. Bundan sonraki süreçte hem kaybettiginize hem de sizi sevdiren şeyleri yapmayı bıraktığınız için kendinize uzuleceksiniz. Lakin bir süre sonra insanların gerçekten çıkarı olmadan birisini sevmediğini anlayıp hissizlesmeye başlayacaksınız.