bugün

üniversiteye hazırlanırken trigonometriye anlamadan türeve geçen,intigrali çakmadan karşısına polinom çıkan öğrenci türüdür.hayattan bir nebze olsun soğuyan öğrenci tipleridir.hayata karşı ciddi bakışları vardır.bunlara espri yapılmaz.
görsel bazen böyle olur.
Genelde gözlüklü görünce sanılan bir düşüncedir. Ben gözlüklüyüm, sayısalcı bu, sende mühendis tipi var dediler, en yüksek notum 45 fizikten, sonra tabi o söyleyenlere "bak noldu şimdi" demek isterdim.
bir de genelde "her şeyi en iyi ben bilirim!" tarzındaki havaları yok mu, öldürüyor insanı. sanki einstein'ın oğlu, madam curie'nin kızı, arşimet'in kardeşi. o derece "bir ben bilirim!" havasında olanları var yani.
görsel bizler için bazen aşk böyle;

ispat: x^2 + ((5y / 4) - sqrt(abs(x)))^2 = 1
lisedeki sayısalı sanırım sayısal sanmaktadır koçum benim. ha evet sayılar var doğru.

(bkz: akışkanlar mekaniği ve insan psikolojisi)
Bir alex değildir.
burada sayısalcı var mı diye soran sokak vatandaşına bir an duraksayıp az kalsın biz sayısalcıyız abi diyecek olan öğrenci tipidir kimi zaman. neyseki vatandaş sayısal bayi diye tekrar sormuştur duraksamada...
genelde kendini ifade edemez böyle tipler. afedersiniz ama biraz maldirlar.
kalıba sokmak saçmadır.
okul uzatan, serserilik yapan ve dersi hiç takmayan birisi olarak oldukça iyi bir sayısalcıyımdır.
"ben yaşadım arkadaş" diyen kadarda lise ve ünivin tadını almışımdır.
üstelik birşeyleri başarma zorunluluğu hissetmeden.
malum eğitim ve sınav sistemimizde sayısalı iyi olan bir sıfır önde.
bitkisel hayattaki insan gibidir.