sanata ve sanatciya sahip cikmak

ölen her sanat adamı ya da kadını arkasından söylenen ve bir türlü gerçekleştirilemeyen söz.

sanat ve sanatçı kavramlarının tarifi net değildir. sanatın kesin net bir tanımı yoktur. o yüzden toplum sanata sahip çıkmalı muallak bir laftır. toplumun böyle görevleri yoktur. eğer bir sanatın sanat olduğu birileri tarafından kabul ediliyorsa o sanata talep gelir ve sanatçı sanatından para kazanır. böylece sanat ve sanatçı desteklenmiş olur zaten. bu işler emirle, diktayla olmaz.

her sanat yapıyorum diyeni destekleyemeyiz. bu halde ajdar ı da desteklememiz gerekir. peki bu desteği neye göre vereceğiz. herkes kendi sanat tanımını yapar çünkü.
edit: ajdar beni çok rahatsız ediyor *
(bkz: moderasyona kafa tutmak)
(bkz: aklından zoru olmak)
(bkz: pardon abi farketmemişim) *

bu desteği verirken altın oran ı mı göz önüne alacağız. bu benim sanat anlayışıma uymasa da kendi içinde tutarlı bir yaklaşım olabilir. ama bu şekilde de işin içinden çıkmayız ki. şiirde fibonacci sayıları kadar hece tutturan gelir sanat yaptım diye.
muz (1 hece 3 harf)
muz gi bi yim muz (5 hece 13 harf) hepsi fibonacci sayıları *

sanatçı: üreten, yaşadığı ülkenin kültürüne sahip çıkan, yaptığı işi( resim, müzik, edebiyat vs.) ayrıntılarıyla bilen ve bu işte hakkında bilgi birikimi olan, şart olmasa da üniversite çıkışlı insandır. dikkat edin, tutulan insandır demiyorum, kapitalizmin dayatması ile, her televizyonda yer verdirmesi ile halkın gözüne sanatçı olarak sokulan, aslında pek de alakası olmayan kişilerden bahsetmiyorum.
bu toprakların sanatçısı olarak gözüm kapalı erkan oğur 'u veririm.
işte bu değerlere de sahip çıkmaktır sanata ve sanatçıya sahip çıkmak.

turkiyede gerceklesmesi mumkun olmayan durumdur.
sosyal sinif farkliliklarindan kaynaklanir genelde. yani sanat ile ugra$an ki$inin gecinmesi zor bir memleket burasi.. zaten yeteri kadar para kazaniyor olsalar onlara "sahip cikmamiz" da gerekmez. en azindan kapitalist dunyanin kurali bu.
gecim derdi olmasa kac tane oyuncu o televizyon dizilerinde oynar ki mesela? kofti oyunculari bir kenara birakirsak; cok yetenekli, artik ba$arilarini ispat etmi$ tiyatro sanatcilari da oynuyor "manasiz" dizilerde.. "sanat icin sanat" yapma devri gecti gitti artik.. ta divan edebiyati donemlerinde adamlar niye "sanat icin sanat" fikrini ortaya atmi$lar? cunku adamlarin hepsi varlikli, saray cevresinden adamlar. "sanat icin sanat" fikri, modern dunyada artik "para icin sanat"a donu$mu$tur. ortada ne kadar sanat kaldigi da tarti$ilir tabii.

sanatçının ekonomik kaygılarının sanatından daha ağır basması gibi şartların yaratıldığı, Atatürk' ten sonra asla ciddiye alınmamış aksine kösteklenmiş durumdur. Atatürk'ün "sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuştur" sözü ancak sözlerde kalmıştır. Ülkemizde demokrasi adım adım kapitalizme dönüşürken, sanatta potansiyeli olmayanların kapitalizmine dönüşmektedir.

vah halimize ki ülkemizde bankaların, çek sanat mafyasının, hisse sanatçılarının sloganı olmuş toplumsal görevimiz.

devletin sanata sahip çıkması herhangi bir sanat anlayışını dayatması demektir. ayrıca bu diğer sanat anlayışlarına köstek olma anlamına gelir.

türkiye'nin tersinden anladığı söz.

sanat ve sanatçı kavramlarından bihaber insanların eline geçmesi halinde ürkütücü sonuçlar veren eylem.