bugün

kurufasülye suyunada banar.

bazı görgülü olmaya çalışan hibineler ekmeği çatala batırır o daha iğrenç bi görüntü oluşturur.
o domatesin suyu, soğanın tadı, zeytin yağının lezzeti hep suyunda buluşur. önce tuzlarsın sonra alırsın ekmeği ilk önce banarsın mmmmmm ne tat ne tat...

zevkin ve rengin kıroluğu olmaz...
(bkz: salatanın suyuna ekmek banmayı kroluk sanmak)
(bkz: vitamini suyunda)
çok zevkli olaydır. gerek salatanın o ekşi suyuna banar, gerek kurufasülyenin, hele hele zeytinyağlıların suyuna doya doya ekmek banmak büyük bir zevktir.

he dışarda, toplum içinde yapmazsın evet görgüdür. ama evde, tanıdık insanların yanında pek utanılcak durum yoktur. zevkinizden olmayınız efenim. doya doya bandırınız.
ekmeği salataya atıp suyu çekmesini bekleyen extreme kıro dual core
kıro: diyarbakır yöresine ait bir sıfattır (kardeş, kanka, kıro vb.)
Salatayı hakkıyla yiyen insan kişisidir.
buda kıroluk olduysa bu memleket de biz baya baya sıçmışız.
suyuna banmak kıroluksa bu kıroluğa ortak olurum ki bu kıroluk değildir zevk meselesidir.

(bkz: millete entel görünmek)
(bkz: ekmek banıyorum öyleyse kroyum)*
(bkz: salatanın suyuna ekmek banmayan dangalak)
kıro değildir, her şeyin tadını çıkara çıkara yemeye çalışıyordur.
salatayı başkasının da yiyip yemediğine bakmadan salyalarını bulaştıran hanzodur.
O kıro benim.