bugün

http://www.youtube.com/watch?v=riqMeV9CKGo
Üzücü bir suredir.
--spoiler--
20. Biz Davud'un mülkünü güçlendirdik, ona hikmet ve hakla batılı ayıran söz (hüküm verme) yeteneği verdik.

21. Sana davacıların haberi geldi mi? Hani onlar duvarı aşarak mabede girmişlerdi.

22. Hani Dâvûd'un yanına girmişlerdi de Dâvûd onlardan korkmuştu. Onlar, "Korkma! Biz, iki davacı grubuz. Birimiz diğerine haksızlık etmiştir. Aramızda adaletle hükmet. Zulmetme ve bizi hak yola ilet" dediler.

23. içlerinden biri şöyle dedi: "Bu benim kardeşimdir. Onun doksan dokuz koyunu var. Benim ise bir tek koyunum var. Böyle iken 'Onu da bana ver' dedi ve tartışmada beni bastırdı."

24. Davud dedi ki: "Andolsun, senin koyununu kendi koyunlarına katmak istemek suretiyle sana zulmetmiştir. Esasen ortakların pek çoğu birbirine haksızlık eder. Ancak iman edip salih ameller işleyenler başka. Onlar da pek azdır." Dâvûd, bizim kendisini imtihan ettiğimizi anladı. Derken Rabbinden bağışlama diledi, eğilerek secdeye kapandı ve Allah'a yöneldi.

25. Biz de bunu ona bağışladık. Şüphesiz katımızda onun için bir yakınlık ve dönüp geleceği güzel bir yer vardır.

26. Ona dedik ki: "Ey Dâvûd! Gerçekten biz seni yeryüzünde halife yaptık. insanlar arasında hak ile hüküm ver. Nefis arzusuna uyma, yoksa seni Allah'ın yolundan saptırır. Allah'ın yolundan sapanlar için hesap gününü unutmaları sebebiyle şiddetli bir azap vardır."
--spoiler--

https://kuran-ikerim.org/meal/diyanet/sad-suresi

konuşmasından sonra Hz. Davut hata yaptığını anlayarak af dilemiş ve bunun üzerine bağışlanmış. bu da ortada af dilenecek ve bağışlanacak bir hata olduğunu gösteriyor. bunun, kendisine hikmet verilmiş olmasına rağmen iki tarafı da yeterince dinlememesinden ve fakir olanın haklı olduğunu düşünerek peşin hüküm vermesinden kaynaklandığını düşünüyorum. belki o koyun da çok koyunu olan kişinin hakkıydı ve diğerinin koyunu geri vermesi gerekiyordu. yani gereksiz duyar burada geçmiyor.

bunun yanında, ayetlerde bahsedilen davacıların duvarı aşıp gelmelerinin Hz. Davut'un korkmasına neden olması, ısrarla adaletle hükmetmesini istemeleri, bir tarafın kendini savunmaması ve aleyhine karar çıktıktan sonra bir şey demeden gitmesi, Hz. Davut'un imtihan olduğunu anlaması ve peşlerinden gitmemesi gelenlerin melek olduğunu düşündürüyor.