sabahın ilk şiiri

Acidli, ılık bir eylül akşamıydı
kendimi kaybettim kalabalık bir gezegende
gecenin suratında vahyini unutmuş bir peygamber telaşı vardı
damarlarımda hiroşima etkisi!
sen benim 11 Eylül'üm,
sen benim büyük orta doğu projem
kafayı çekmekten erimiş beynimde
ve sen var olabilecek en büyük terörizm
bebeğim,
geceler çadır kuruyor göz kapaklarıma
gordon kardeşlerden tombul olanı
el ele verip syd barrett denen manyakla davula vurdukça
-uç uç barrett'çik, floyd council sana acid alacak
böyle sağlam mal kokan sabahlarda
bu piçler bana hep zayıf yönlerimden işkence ediyor
bisikletten düşmüş çocukluğum gibi kanıyor dizlerim
evet bebeğim,
sana bu boktan satırları yazarken
scott matthews bağırıyor gırtlağımı kesen o testere gibi sesiyle
ve aklımın duvarlarına çizdiğim bir intihar krokisi
umutlarımdan saklanmak için üzerini cesetlerle örttüğüm...

Uslanma hiç hep deli kal
Büyüme sakın çocuk kal
Es deli deli böyle kal
Son harmanında sevdanın
Tüken toz toz savrula kal
Suçüstü bulmalı ölüm
Ölürken de sevdalı kal ...

Aziz nesin.

Melis aşktır.
Melis emejtir.
Melis candır.
Gerisi heyecan.