sabahları balkondan atlamak istiyorum sözlük

(bkz: akşam atlasan)
(bkz: sabah yoğunluk var)

önce sağ ayağımı kırıp sonra balkondan atlamak istiyorum sözlük. ama bir yandan da sözlük, yükseklik korkum var. sırf balkondan atlayabilmek için yükseklik korkumu yenmek istiyorum. hatta psikologdan randevu aldım bu uğurda. çok azimliyim, bildiğin gibi değil sözlük. bazen de kendime don lastiği bağlayıp, balkondan bungee jumping yapmak istiyorum sözlük. ama öncesinde balkondan sarkıp caddeye doğru '' yok mu beni ziken '' diye bağırmak istiyorum. çünkü sözlük, böyle bağırmadan bir anlamı olmazdı ekstrem spor yapmanın, öyle değil mi?

(bkz: çekirdeği de al koş hanım olay var)

bu sabah bu niyeti eyleme dönüştür denilesi yazar aforizmaları.*

an itibariyle balkondan atlama fikrini askıya aldım sözlük. benim aradığım bambaşka bir şeymiş aslında, meğer ben amuda kalkıp salonun ortasında ki cam sehpaya sırt üstü çakılmak istiyormuşum. varlığıyla bana bu ilhamı veren, kendimi keşfetmemi sağlayan (bkz: allahsız kitap hırsızı)'na, teşekkür etmek istiyorum; senin aracılığınla sözlük. kafamı zikeyim sözlük.

yine bir sabah, ikinci kattaki dairende uyanmışsındır, hava ne sıcak ne de soğuk; ama bir pike ile uyunabilecek kıvamda, uyandığında düşünürsün, bugüne uyandım da ne oldu? herhangi bir program yoktur, yapılacak bir şey yoktur, zaten istesen de paran yoktur, keyfin yoktur, vaktin yoktur, yani bi şey yoktur; eksiktir. o sırada yatağına yakın balkon adeta forforlu renklere boyanmışcasına algına gelir oturur. seni kendine odaklar, kalkıp oradan atlamak istersin, sonra ondan da vazgeçersin, daha acısız bir ölüm olabilir nihayetinde. ~
veya

yine bir sabah, uyanmışsındır, daha doğrusu uyanmak istememiş; bir gram uyku için kıvranır haldesindir, göz kapaklarının ağırlığına dayanamazsın gelen okul servisi aşağıda seni bekler, birden yatağından fırlar hazırlanırsın o an merdivenleri inip servise ulaşmak sana öyle büyük vakit ve efor kaybı gibi gelir ki balkondan servise atlamak istersin. ~
veya

yine sabahlardan bir sabah, sabah uykusuna hasret kalmış bir bünye olarak uyandırılmak istenmektesinizdir, anneniz, eşiniz veyahut ev arkadaşınız her kim olursa, ki tercihen anne (daha çok dırdır ve caydırıcılık kapasitesine sahiptir) sizi o sıcak yatağınızdan kaldırmak, uykunun ipeksi sığınağından çekip almak ister, bi süre direnir gözlerinizi açmazsınız ama dırdır öyle bir seviyeye gelir ki kan çanağına dönmüş gözlerinizi açtığınız an karşınıza çıkan balkondan atlayıp sonsuz uykuya dalmak istersiniz.

uzun lafın kısası örneklerden de anlaşılacağı gibi tüm sorun balkonlu bir evde oturmak, balkona yakın yerde uyumaktır, bilgilerinize.

toplu intahar kokusu alıyorum. sanırım şubat bunalımı...