bugün

tam böyle "bu saatte aranır mı yaa uyuyordum ne güzel" diye aklından geçirirken sevgili tarafından kadraj boynundan aşağı doğru indirilir ve öfke bir anda "yhaaa ne çok özlemişim ben aşkoşoroloşkolotomoooo" söylemine dönüşür.
Ne gerek vardır araması yapan sevgilidir.

Sabah sabah, gözlerde çapak, ses çıkmıyor, yüz göz şiş, saçlar salsa rumba dersinden çıkmış kıvamı bir haldeyken ne konuşacağım aga?!
Ne anlatacağım sabah sabah?!

Dur bi Afyonum patlasın, elimi yüzümü yıkayayım, kan şekerim yükselsin.
Allaa allaa yaa!
Eylem olarak güzel olsa da Ben değilimdir. Sabahın erken saatlerinde de pek arayıp sormam kimseyi. Sebebine gelirsek...

Bir sefer erken kalkmıştım. Neyse yol üstü diye sürpriz yapıp sevgilimin kapısına kadar günaydın demeye gitmiştim. Belki hoş bir sürpriz olur düşüncesiyle. Kapıyı açtı ve şöyle dedi : ne oldu bu saatte niye geldin?

Yani bu günaydın teranesi herkes için o kadar anlamlı değil. Hatta bir tanesi de şey düşünüyordu otomatik bana günaydın mesajı gönderecek bir program sjssk. Sağol hacım ya var ol.