bugün

hayatı rutine bağlamış işçi, memur veya yeni deyimiyle "personel" mesaisidir.*
pazartesi sendromu, hafta ortası yoğunluğu, cuma günü son saatler sevinci olur bu mesaide çalışan insanların.

genellikle "hafta sonu nasıl geçti anlamadım, dinlenemedim" derler.

işe giderken mutsuz, işten dönerken yorgundurlar.

bu mesai sitres mesaisidir. bu mesai gün doldurma, emekli olma hayali kurma mesaisidir. bu mesai hayatın ne tuzudur ne de tadı. aksine hayatın en yavan halidir.
daha beteri sabah 8-akşam 6 olan mesai saatleridir.
hasret kaldığım mesai saatleridir.